Van startend zeilteam op het water, naar online-training deskundigen

Inmiddels worden langzaam maar zeker de eerste Coronamaatregelen opgeheven. De eerste zeilboten gaan het water weer op, dus het aftellen tot het moment dat wij als ROST II op de Ker46 VanUden ook weer mogen trainen is begonnen. Voor vele zeilers, van jong tot wat ouder, in welke Klasse dan ook, zijn belangrijke trainingsmaanden verloren gegaan. Met ROST II hebben we geprobeerd in deze periode waarin we niet konden zeilen, toch zoveel mogelijk te leren over de boot, het zeilen, over en van elkaar. Als startend team, waarbij we elkaar net leerden kennen eind 2019, was het belangrijk om in ieder geval in contact te blijven. Verschillende teamleden kwamen met creatieve en leuke, alternatieve ideeën om ons team te blijven verbeteren:

“Eind februari was het na een winter heel veel klussen aan de boot eindelijk tijd om te gaan varen. Best vroeg in het seizoen maar bewust zo gepland om met het nieuwe team te kunnen trainen. De eerste wedstrijden waren namelijk al gepland in april. Voordat de Coronamaatregelingen van kracht waren hebben we dus nog een paar trainingsdagen kunnen maken. Sommige teamleden hadden nog nooit op een echt grote boot gevaren. Tijdens deze trainingen hebben we daarom veel van positie gewisseld aan boord. Iedereen heeft meerdere taken geprobeerd. We kregen duidelijke uitleg van Gerd-Jan en Jaap, maar ook kreeg je van de mensen die jouw taak al eens eerder hadden gedaan tips en tricks. Elke training was daarom te merken dat het steeds beter ging en dat het team al aardig op elkaar ingespeeld raakte. Het klussen in de winter heeft hieraan ook bijgedragen doordat er een gemeenschappelijk doel was, namelijk de boot perfect in orde krijgen om zo snel mogelijk te gaan varen. Als we niet konden trainen doordat het stormde (wat nog wel eens voor kwam aan het begin van dit jaar), besloten we vaak om wel naar de boot te gaan en de laatste klusjes te doen. De boot staat inmiddels weer droog, maar is er helemaal klaar voor als we weer mogen varen.”

- Merle

“Toen bleek dat we voorlopig niet meer op de boot konden varen heb ik de groep gevraagd om twee keer per week samen online te sporten. Ik maak sindsdien iedere maandag en donderdag een programma met simpele, zeil-specifieke sportoefeningen die iedereen thuis kan doen. Inmiddels heeft Femke de donderdagtraining overgenomen met een cardio programma. Af en toe bedachten we een fysieke ‘challenge’, zoals een minuut op je hoofd balanceren of een handstand, wat goed vermaak voor het team opleverde. Deze virtuele sportsessies leidden tot een groot aantal nieuwe initiatieven, waardoor ROST I en ROST II nu iedere woensdag samenkomen in een zoommeeting om kennis en ervaring uit te wisselen door middel van Q&A sessies, wedstrijdanalyses en meteo lessen. In een van de eerste zoomsessies hebben we een virtuele zeilwedstrijd gevaren, waarbij ROST I ons meenam in wat zij moesten doen bij hun taak tijdens de verschillende manoeuvres van de wedstrijd. Zo kunnen we toch een beeld vormen van hoe het er aan toe gaat op de Ker46 tijdens een wedstrijd. Al deze initiatieven komen vanuit een heel duidelijk credo: 'Stilstand is achteruitgang'.”

- Bouwe

“Sinds een tijdje hebben we nu op donderdag een cardio gepland. Het is in deze tijd van belang om niet alleen krachttraining te doen, maar ook cardio te trainen, zeker nu iedereen veel thuis zit. De cardio oefeningen zijn een goede afwisseling voor hardlopen of fietsen. De oefeningen zijn op Spaanse Zumba muziek, en de training duurt in totaal een uur.
Af en toe doen de kinderen van Gerd-Jan ook mee, die ontzettend genieten van het “dansen”. Hierdoor zullen we fit genoeg zijn als we weer mogen zeilen. Nu hopen dat dat snel weer mag, want die boot moet van het droge!”

- Femke

“Op een dinsdag in mei konden we een aantal SUP boarden lenen. Hierdoor konden we op 1,5 meter afstand van elkaar toch nog samen het water op, ondanks de Corona. Dit was een leuke en veilige manier om samen een sportieve activiteit te doen. Of het echt sportief was, valt te betwijfelen, want aan het eind van de dag had iedereen een nat pak. Voor Pieter was het de eerste keer op een SUP board, maar gelukkig was hij een ontzettend natuurtalent. Dat Gerd-Jan van vele markten thuis is, liet hij zien door zijn jarenlange skateboard-ervaring te gebruiken om een Ollie over een boomstam te doen met de SUP! Het was een super leuke en gezellige middag met het team. Goed voor de teambuilding!”

- Lars

“Tijdens de intelligente lockdown is besloten om de boot, die eigenlijk net te water lag na ons winteronderhoud, terug te brengen van Scheveningen naar Hellevoetsluis. In Hellevoetsluis kon de boot namelijk uit het water worden gehaald en op de kant worden gestald. Zo blijft de kwaliteit van het uitgevoerde winteronderhoud langer en beter in stand. Er stonden nog een paar kleine klussen open, zoals het schuren en aanbrengen van antifouling onder de stempels. Na overleg met de werf werd er besloten dat we met maximaal drie mensen tegelijk op 1,5 meter afstand mochten klussen aan de boot. Hier hebben we dankbaar gebruik van gemaakt.
Velen van het team beschouwde dit als een lekkere dag buiten, na een lange periode binnen te zitten. Het eindresultaat hiervan is dat de boot nu helemaal klaar is, en wanneer de regels versoepelen we weer kunnen zeilen. De boot is op en top in orde, en ligt er klaar voor.”

- Pieter

Om te zorgen dat onze zeilskills op orde blijven, is er een dagje Laser zeilen gepland. De K.R.&Z.V. heeft op de Kralingse Plas voor Leden een aantal Lasers liggen, die tegen een klein bedrag gehuurd kunnen worden. Hier hebben we als team gebruik van gemaakt. Doordat iedereen in een eigen Laser vaart kan er netjes 1,5 meter afstand worden gehouden. Met dit lekkere zeilweer is het natuurlijk ontzetten genieten om in een bootje weer over de plas te dobberen. Maar uiteindelijk gaat toch niks boven zeilen op de Ker46.

Zo blijkt maar weer dat ondanks Corona, er een boel creatieve oplossingen zijn om toch in contact te blijven met elkaar en de watersport. Zeilers blijven bezig met de wind, het weer en water of kortom met zeilen, ook al staat de boot een tijdje stil. We hopen dat iedereen goed door deze moeilijke tijd komt, en in beweging blijft. Hopelijk zien we elkaar snel weer op het water!

ROST II klaar voor een nieuw zeiljaar

De eerste maanden van het nieuwe jaar zijn nog maar net voorbij, en het nieuwe ROST staat klaar om te zeilen in de van Uden KER 46. Nadat meer dan 25 nieuwe zeilers zich aanmeldden om kans te maken op het ROST II, is er al vanaf november geklust om de KER weer in topvorm te krijgen. Om de nieuwe lichting zeilers beter te leren kennen is op 7 december, na de boterletter nog, een kick-off georganiseerd. Tijdens deze kick-off zijn er match-race wedstrijden gezeild in de twee MaxFun 25 boten van onze eigen vereniging. De Elsa voer tegen de Sixties in verschillende kleine wedstrijdjes. De dag was zo ingedeeld dat iedereen met zoveel mogelijk verschillende zeilers zou zeilen, zo wisselden de teams de hele tijd door. Iedereen die wel eens een match-race zeilwedstrijd heeft gevaren weet dat dit erg competitieve een-op-een wedstrijden zijn, waarbij de zeilers elkaar continue uitdagen en scherpe boeirondingen en startjes funest zijn. Deze situaties vereisen een goede boot-handeling, wat lastig kan zijn als een team voor het eerst samen zeilt. Doordat er die dag een goede wind stond van tussen de 15 en 20 knopen, leverde dit spannende situaties op en werd er hard gestreden om de winst.

Na de kick-off werd de aandacht weer gericht op het winteronderhoud van de KER 46. De lieren zijn uit elkaar gehaald en opnieuw schoongemaakt en ingevet, de mast gestript en opnieuw bespoten, de onderkant van de boot is opgeschuurd en opnieuw in de antifouwling gezet. Met behulp van Niek, de carbonspecialist, is er voor gezorgd dat het carbon in en op de boot in goede staat is. De motor heeft zowaar een 1000 uren beurt gehad en op een vrijdag heeft een deel van het team een hele dag in België geklust in een loods van North Sails om alle zeilen weer wedstrijd-klaar te maken. Gelukkig maken vele handen zwaar werk licht, waardoor in de week van 7 februari de KER weer het water in kon. Op 15 februari stond alweer de eerste training op de planning met oog op de eerste wedstrijd van het seizoen, de van Uden Reco op 18 en 19 april. Op naar een goed zeiljaar, de KER is er klaar voor, en het nieuwe ROST II ook.

Voorbereidingen voor de Rolex Fastnet Race 2019

Al het gehele jaar staat 3 augustus 2019 groot omcirkeld in de agenda van de gehele ROST-bemanning, maar nu is het dan eindelijk zover: de Fastnet Race staat voor de deur. 

Twee weken geleden beleefde team ROST een goede generale repetitie door de Cowes - St Malo race in de klasse te winnen. Lees daar meer hier over. Hierna heeft het team zich kunnen verheugen en voorbereiden op wat het hoogtepunt van dit seizoen moet worden. Nadat het team vol vertrouwen naar Cowes is gekomen zijn de voorbereidingen de afgelopen dagen goed verlopen.

Drie dagen voor de race was het mogelijk de boot bij de werf van Wight Shipyard uit het water te laten halen om de onderkant glad te schuren. We hebben gezien dat ook lange races beslist kunnen worden door hele kleine verschillen dus daarom proberen we alles te doen waardoor we sneller worden, zo ook het extra glad schuren van de romp. 

Na een dag schuren werd de boot twee dagen voor de race weer uit de kraan in het water gelegd en konden er in de ochtend nog wat kleine klusjes worden afgemaakt. ‘S middags hebben we in zo’n 10 knopen wind op een zonnige Solent een laatste training en sail-check kunnen doen. Dit is allemaal goed verlopen. 

Terwijl navigator Max samen met tacticus Jolbert al meerdere dagen het weer, de stroming en de route aan bestuderen is wordt de weersvoorspelling nu steeds duidelijker en definitiever. Een dag voor de race was er een uitgebreide breefing over het weer en de route, maar er was ook tijd om te ontspannen. Zo zijn we met zijn allen gaan karten waarbij Max (it’s all in the name) als snelste over de uitdagende kartbaan op de Isle of Wight vloog. 

Na een goede voorbereiding zijn we er helemaal klaar voor en weten we: nu moet het gebeuren! De start is om 14:00 Lokale tijd. Volg ons via de tracker.

WE GAAN ERVOOR!!

Cowes - St Malo 2019

Nadat een gedeelte van het team deze maand deel had genomen aan de Round the Island race met sponsoren was het nu voor het eerst sinds de North Sea Regatta weer tijd om met het gehele team te varen. De boot was achtergebleven in Cowes en bijna helemaal gereed voor de allerlaatste test voor de grote wedstrijd van het jaar, Cowes – St. Malo. Drie weken voor de start van de Fastnet was dit het laatste evenement om de puntjes op de I te zetten wat betreft de performance en de boot zelf.

Nadat het team op woensdagavond in Cowes was gearriveerd is donderdag iedereen aan de slag gegaan om de boot klaar te maken voor de naar verwachting sprint naar St. Malo. Toen de boot in orde was en de laatste voorbespreking was geweest begon vrijdagochtend de race. De baan zag er als volgt uit: Allereerst aan de wind de Solent verlaten in westelijke richting om vervolgens met de knik in de schoot het kanaal over te steken. Hier lieten we de Kanaaleilanden ten oosten van ons en met de wind in de rug het laatste stuk naar de finish voor de Franse Kust.

Na een korte dragrace met de stroom mee richting de Needles werd er gekozen voor een langere route met meer wind. Hierdoor ontweken we het grootste deel van de andere boten en kwamen we in een betere positie voor de verwachtte winddraaiing. Na een interessant stuk het kanaal over kwamen we binnen 2 minuten van de andere Ker 46, Lady Mariposa, aan bij Guernsey. Met het ondergaan van de zon werden de genakers gehesen voor het laatste gedeelte van de Race. Dit was voor het eerst ook het moment dat sommige wat rust konden pakken zodat zij het laatste deel van de nacht fris konden eindigen. Na goed tactisch overleg tussen Max en Jolbert werd besloten om zo ver mogelijk de rechterzijde van het veld op te zoeken om op die manier maximaal te kunnen profiteren van een voorspelde winddraaiing. En zo geschiedde! Na een interessante en lastige downwind finishte we iets over 2en ‘s nachts net voor Lady Mariposa. Die waren we daardoor ook op handicap sowieso voor.

Na de finish werd zoals vooraf doorgesproken de boot opgeruimd en direct begonnen aan de terugreis naar Cowes. Met een wacht systeem van 2 uur op en 6 uur af (Slaap) kon iedereen voldoende rust krijgen terwijl we ontspannen terug voeren richting Engeland. Toen de zon weer op kwam en wij een beetje internet konden ontvangen van één van de Kanaaleilanden kwam het verlossende bericht: WE ZIJN OFFICIEEL DE WINNAARS VAN ONZE KLASSE!!!

http://www.rorc.org/raceresults/2019/zero10.html

North Sea Regatta 2019

Twee weken geleden hebben wij met veel plezier en ook succes de Vuurschepen race en de North Sea Race gevaren. Het op- en neertje naar Engeland was leerzaam en voegde veel toe voor het grote doel van dit seizoen: Het winnen van de Fastnet. Echter, werden vorig weekend de laarzen, het vriesdroogvoer en de hoofdlampjes ingeruild voor droplijnen, Isostar en heel veel manoeuvres.

Tijdens de North Sea Regatta gaat het weer allemaal om inshore zeilen. Drie dagen lang korte wedstrijden en veel actie. Op vrijdag werden de puntjes op de i’s gezet om de boot weer in ‘inshore modus’ te krijgen. Het plan was om na een ochtend klussen ’s middags te trainen, maar door de stevige wind ging dat feestje niet door. Maar als we dan toch met z’n allen in Scheveningen zijn, kun je maar beter de handjes uit de mouwen steken en wat klussen op de boot oppakken. Grinder reparatie voltooien? Check! Installeren van antenne voor het ophalen van weerberichten tijdens de Fastnet? Check! Bevestigingssysteem voor waterjerrycans gemaakt? Check!

Zaterdag werd, zoals voorspeld, niet gevaren. Alle modellen waren het eens: Het gaat een stevig potje waaien zaterdag. Ook daarom wederom genoeg kansen voor het team om de boot verder te optimaliseren. Vlak voor de lunch kregen we een uitnodiging van de Malherbe Group om met de aanwezigen te komen lunchen in het kantoor met uitzicht over de haven. Na een vriendelijk ontvangst en een heerlijke lunch werden de laatste voorbereidingen gedaan en waren we klaar om zondag te vlammen.

Zondag vier korte wedstrijden in de condities waarin wij als team excelleren: 8-14 knopen. De laatste echte inshore wedstrijd was de VanUdenReco een kleine twee maanden geleden. We voeren vroeg uit en na wat tacks, hoists, gybes en drops was het team weer op oorlogssterkte. De 4 wedstrijden zijn ook niet slecht gevaren: 3-1-1-1.

Maandag gingen wederom vroeg de trossen los want we wisten: Als we vandaag goed varen, winnen we de NSR Inshore in zowel ORC als IRC, iets wat twee jaar geleden onhaalbaar leek en tot dit weekend ook nog niet gelukt was.

Ondanks dat iedereen super gefocust was, kon het geluid van de drone van Twirre niet onopgemerkt blijven. Hij is een paar keer langs gevlogen en heeft ongelofelijk mooie beelden van de wedstrijd gemaakt.

Wedstrijd één goed gevaren maar tijdens het laatste rak kwam er van de bakboord lier een gek geluid en als de grinders draaide, leek er iets te verspringen. Vervelend, maar nog geen man overboord: De wedstrijd succesvol uitgevaren en na de finish dook de boat captain Pieter er meteen op. Na een korte reparatie was het tijd voor de laatste twee wedstrijden waar alles vanaf hing. Twee goede starts en twee snelle races later keek Max gespannen op zijn horloge: Wat was het tijdverschil tussen ons en Elke?

Licht gespannen voeren we terug naar de haven en kon de boot klaar gemaakt worden voor de oversteek naar Engeland. Nauwelijks begonnen met opruimen kwam Gerd Jan al met een blaadje met drankjes en de verlossende woorden: “We zijn Nederlands Kampioen!”

De prijsuitreiking was er eentje om lang op terug te kijken. Maar liefst vijf keer mochten we naar voren om een prijs op te halen. Winner IRC 1 Overall, Winner ORC 1 Overall, Winner IRC 1 Inshore, Winner ORC 1 Inshore en tenslotte de SuperCup, voor het team met totaal laagste aantal punten. Deze trofee is uniek in zijn betekenis maar ook in zijn formaat, vergelijkbaar met de dimensies van onze voordekkers!

We kijken als team met trots en plezier terug op de North Sea Regatta. Echter, het zou een verloren weekend zijn als we er niks van zouden hebben geleerd. Iedereen heeft bij kunnen leren en nog meer uren kunnen maken. De volgende keer zijn we nog beter, nog slimmer, nog tactischer maar ook: nog sterker. We duiken als team weer terug de sportschool in om tijdens de volgende race van Cowes naar St. Malo alles uit de laatste training te halen en daar nog één keer te oefenen voor waar het om draait: De Fastnet Race!

De vuurschepen- en North Sea Race

In het laatste verslag van ROST konden jullie lezen hoe de eerste offshore dit jaar was gelopen. Deze race gaf ons een goed overzicht over de stappen die we nog moesten maken.  

Op de training van 26 mei gingen we druk aan de slag om alle zeilwissels goed te krijgen. 

 Nu was het tijd om de volgende stap te zetten tijdens de Vuurschepen race (Scheveningen - Harwich +- 120 nm) en de North Sea race (Harwich - Scheveningen +- 180 nm). Onze trouwe schipper en coach Gerd Jan Poortman lieten we deze keer op de kant staan. Voor deze twee races namen we Wouter Verbraak mee als coach en schipper. Wouter heeft de Volvo Ocean race en de America’s cup gevaren. In tegenstelling tot Gerd Jan staat hij voornamelijk achter op de boot als Navigator, Strateeg of Tacticus. Waar we normaal een voordek expert hebben hadden we nu een achterdek expert. Dit gaf het achterdek een giga kans om te leren en de rest van de boot de optie om is een keer een heel ander perspectief te horen. 

 Dat we veel gingen leren werd al duidelijk toen Wouter aankwam in Scheveningen, de leer punten en vragen vlogen voorbij. Hoe benader je een offshore, specifieke meteorologische verschijnselen, het meer offshore maken van polars, interpretatie van Expedition output, sailcharts, mast settings, energieverdeling, alles kwam voorbij. En met een grote glimlach zei hij op een gegeven moment nog: Vergeet niet even langs de hele route goed in te zoemen, we weten hoe dat kan aflopen….

Na een licht turbulente start met een zeillat die wou ontsnappen vlak voor het 5 minuten signaal waren we onder weg. Een kruisrak van 4 nm en daarna een lange reach. Maar pas daarna werd het echt interessant dit was het moment waar de wedstrijd voornamelijk beslist zou worden. Er kwam een hogedrukgebied over wat ons twee opties gaf: er hoog in varen en de shift opvangen of lager varen en op tijd weg gijpen om meer druk te houden. De afweging was dus windshift of druk. Wij kozen ervoor om een gedeelte van de shift op te pakken en daarna ons naast de vloot te positioneren zodat wij eerder in de druk zaten dan de rest van de vloot. Dit pakte er goed uit!

 We kwamen als eerste uit het hogedrukgebied en gaven deze positie op de reaches erna niet meer weg. We finishte als eerste op line honneurs en als eerste in onze klasse!  

 Nadat we 2 dagen rust hadden gehad in Engeland, begon de North Sea Race. Vrijdag ochtend hadden we met zijn alle om 7 uur ontbijt bij de bed & breakfast. 

Na de sluis was het nog 2 uur varen naar de start en dus ook 2 uur om de boot klaar te maken voor de race. Er moest nog een kleine rig check gedaan worden om te controleren dat alles nog goed zat. Bij het omhoog grinden van Tom kwam er een hard geluid uit de lier. Na een kort onderzoek bleek dat de bracket van de grinder T-stuk loskwam. Met nog anderhalf uur voor de start hebben Dick, Niek en pieter dit weten te stutten met behulp van de nood helmstok en een reserve torsie grinder buis.  Hierna konden de lieren gebruikt worden voor de wedstrijd.

De start was aardig spannend en kwam er snel aan, iedereen stond op zijn vaste posities en onder leiding van Jolbert werden de calls gegeven zodat we mooi van de lijn wegkwamen. De race zag eruit als een korte race die snel voor bij zou zijn. We hadden een mooie 18-22 knopen uit zuid/zuid-west. De eerste paar rakken bevatte veel zeilwissels waarbij we voorbij het veld van ongeveer 70 boten voeren. 

Max had de dag ervoor de route uitgezet in zijn computer en had in de regels gelezen dat iedereen 500 meter vrij moest blijven van een windmolen. Na lang onderzoek was hij erachter gekomen dan de kleinste afstand van 2 windmolens 1150m was dit leverde dus voor ons een gat op van 150m. Dit plan zou alleen werken als de wind uit de juiste richting zou komen. Eenmaal aangekomen bij het windpark bleek dat het perfect zou gaan. Deze shortcut zou ons 1 mijl opleveren. Wij lagen net voor de Baraka die tactisch recht achter ons aanvoer. 

Na het succesvol uitvoeren van deze handelingen kwam een lang stuk voor de wind naar Smiths Knoll hier zijn we in een verkort wachtsysteem gegaan van 2 uur op 2 uur af zodat iedereen wat rust zou kunnen pakken. Tijdens de off-watch periode kon iedereen wat eten of een beetje slapen. Dit hele stuk bleven we wel in het zicht en AIS bereik van de Baraka. Uiteindelijk waren we rond 21:00 bij Smiths Knoll en zouden we beginnen aan de oversteek naar de NAM 22 boei voor Katwijk. 

De volgende ochtend kwamen we rond een uur of 5 in de buurt van de volgende boei. We kwamen samen met de Baraka en de Boudragon. Het was uiteindelijk heel spannend naar de finish. Uiteindelijk binnen 2 minuten met drie boten tegelijk binnen in een spannende finish.

 Na een weekje bijkomen, kijken nu uit om morgen te beginnen aan de North Sea Regatta.

Cervantes Trophy Race (Cowes - Le Havre)

Cervantes Trophy Race 

Na deelname aan de Van Uden Reco Regatta in april stond op 4 mei de eerste offshore wedstrijd van het seizoen op het programma: de Cervantes Trophy Race van Cowes (GBR) naar Le Havre (FRA). Met Scheveningen als thuisbasis hadden we naast de wedstrijd zelf dus ook twee mooie tochten (van Scheveningen naar Cowes, en van Le Havre terug naar Scheveningen) in het verschiet met de gehele bemanning. Met het oog op de overige offshore wedstrijden in het jaar een mooie kans om gewend te raken aan het leven op zee!

Op woensdagavond 1 mei vertrokken we na de nodige voorbereidingen richting Cowes. Tijdens de delivery werd, net zoals in de wedstrijden het geval zal zijn, de bemanning opgedeeld in shifts. Dit houdt in dat 4 groepen van 3 man elkaar afwisselen met het zogeheten ‘4 uur op, 4 uur af’ systeem. Dit vergde in het begin wat gewenning maar was erg goed om in ons systeem te krijgen. Na een tocht van iets meer dan 30 uur kwamen we rond 3 uur ’s nachts aan in Cowes. Tijd om snel ons bed in te duiken, want op vrijdag stond weer watertraining op de planning.

Vrijdagochtend zijn we met zijn allen wat gaan ontbijten bij een plaatselijk ontbijttentje. Daarna direct door naar de boot om een en ander te klussen en de boot weer race klaar te krijgen. Na het klussen kwam Peter van North Sails aan boord en konden we uitvaren. Peter was speciaal gekomen om samen met ons te kijken naar onze voorzeilen, de nieuwe Fractional Code Zero en Masthead Code Zero. Beide zeilen zijn vlakke spinnakers die in samenwerking met North Sails ontwikkeld zijn. 

Tijdens de training hebben we onderzocht wat de beste koersen waren met deze zeilen, en hierbij de juiste trim. Hierdoor hebben we veel nieuwe inzichten opgedaan en veel ideeën die we al hadden bevestigd gekregen. Naast de voorzeilen hebben we ook gekeken naar onze nieuwe jib-stick. Hiermee kunnen we onze schoten verder naar buiten brengen en onze fokken nog beter trimmen bij ruimere rakken. Na deze training en de nodige route-planning waren we helemaal klaar voor onze eerste offshore race van het seizoen. 

De race beloofde met een voorspelde noordenwind van 20 knopen een snelle tocht te worden. Een veld van 140 boten raasde halve wind de Solent uit, met onze startgroep als laatste. Een mooie halve- en ruimewinds rak later – waarin de nieuwe Masthead Code Zero erg goed van pas kwam – lag het merendeel van het veld achter ons en konden wij ons opmaken voor een prachtig voordewind rak van 80 mijl richting de Franse kust.

En een mooi voordewinds rak werd het: met een gemiddelde snelheid van 16 knopen waren we in een mum van tijd bij de Franse kust. Tijdens het opvolgende rak kwam aan de wind een ogenschijnlijk kleine bui op ons af. Het bleek echter een heftigere bui dan verwacht: met windsnelheden tot 40 knopen bezweek het grootzeil met een aantal flinke schuren in het achterlijk tot gevolg. De overige 35 mijl van de race hebben we met een stormzeil (trysail) afgelegd, wat voor de snelheid niet erg bevorderlijk was. We hebben de wedstrijd wel uitgevaren: rond 2 uur ’s nachts werd de finish bereikt, waarna direct koers kon worden gezet terug naar huis.

Op de terugweg bereikten de uitslagen ons, waarmee we positief verrast werden: een 1eplaats in onze klasse, en een 3eplaats overall! Zeker na het lange stuk met het stormzeil hadden we dit niet verwacht. De terugweg, die vanwege gebrek aan gunstige wind voornamelijk op de motor werd afgelegd, bood ons de kans om terug te denken aan de belangrijke momenten in de race, met een aantal leermomenten voor de volgende races. De komende weekends gaan we hieraan werken, om tijdens de Vuurschepenrace en North Sea Race optimaal te kunnen presteren!

Van Uden Reco Regatta 2019

Tijdens het paasweekend van 20/21 april 2019 stond de inmiddels traditionele seizoensopener op het programma: de Van Uden Reco Regatta in Stellendam. Het weerbericht was warm, zonovergoten en een licht windje – perfecte omstandigheden om het seizoen te starten!

Na drie trainingsdagen in 2019 was het tijdens deze eerste wedstrijd weer warmdraaien voor het team. Bovendien is het wennen aan een nieuwe samenstelling van het team – er zijn enkele kleine wijzigingen. Een van de wissels binnen het team: tacticus van vorig seizoen, Lobke Berkhout, is weer in de 470 gestapt voor een nieuwe olympische campagne en dus even niet beschikbaar voor ROST. Jolbert van Dijk is onze vervangende tacticus en dit evenement was zijn eerste wedstrijd aan boord van de Van Uden. En een vuurdoop: we wilden die Van Uden Reco Regatta nu wel eens een keer winnen! Een 6e plaats in 2017 en een 3e plaats in 2018 gaf ons deze duidelijke motivatie.

Op zaterdag waren we optimaal voorbereid om zo goed mogelijk te varen. Drie wedstrijden werden op zaterdag gevaren, waarbij de laatste in erg lichte en draaiende wind werd gezeild. Al met al waren we heel tevreden over hoe we de boot voeren deze eerste dag: we hebben hard gepusht en niet veel fouten gemaakt.

Paaszondag werd een erg vergelijkbare dag: zonnig, warm, en wisselvallige wind. Wederom draaide het om geconcentreerd varen, erg veel schakelen, en zoeken naar winddraaiingen. Helaas moest het wedstrijdcomité tot tweemaal toe de wedstrijd afbreken door draaiende wind, waardoor maar twee van de drie wedstrijden gezeild konden worden. Tijdens het wachten op wind kregen we tussen de wedstrijden door nog hoog bezoek: de paashaas kwam eieren brengen!

Na vijf wedstrijden zijn we geëindigd op de 4e plek in ORC klasse en 3e in de IRC klasse. Het blijkt toch weer dat het erg moeilijk is om op de korte banen op het Haringvliet te winnen van de kleinere boten in onze klasse. We zijn erg tevreden over de progressie die we dit weekend weer gemaakt hebben en de manier waarop we de boot voeren: het blijkt nog niet voldoende om deze wedstrijd te winnen. Volgend jaar een nieuwe poging!

Nu is het tijd onze pijlen te richten op de komende wedstrijd – een offshore race: de Cervantes Trophy. Deze start zaterdag 4 mei in Cowes (UK) en finisht in Le Havre (Frankrijk), een afstand van 160 mijl. De eerste offshore van het jaar is altijd koud: het zal een groot contrast zijn met de zomerse omstandigheden van het afgelopen weekend!

ROST, het 3e seizoen!

Begin April 2018 rolde de ‘Van Uden’, het Ker 46 racejacht van het Rotterdam Offshore Sailing Team (ROST), uit haar winterstalling in Hellevoetsluis. Na een uitgebreide refit werd het hele voorjaar getraind en geraced ter voorbereiding op het Offshore World Championship (WK zeezeilen) in Scheveningen. Hieronder een terugblik, en een vooruitblik. 

Vorig seizoen zeilden we de eerste trainingsweekends met sneeuw op het dek en ijs in de havenmond. We waren op tijd. Terugkijkend waren we nèt op tijd. Eén maand voor het WK, tijdens de North Sea Regatta, was onze grootste concurrent (de Engels-Russische Ker46 Lady Mariposa), ons nog te vlug af. Maar na een gezamelijk trainingsweekend en een uitgebreide data-analyse voelden we dat we een flinke stap gezet hadden. Maar, dat gevoel hadden zij natuurlijk ook... 

Tijdens het WK bleek al snel dat de TP-52’s Beau Geste (Hong Kong), en Outsider (Duitsland) een maatje te groot waren voor alle andere aanwezigen. Hun crews, optimalisatie en budgetten maakten dat ‘onze’ strijd om de derde plek ging, tegen teams en profs waar we tegenop keken. We zijn daarom super trots dat ‘those kids from Rotterdam’ (aldus de internationale concurrentie) de 3epodiumplek op het WK hebben weten te veroveren! 

Het was nog behoorlijk spannend of we deze ‘winning streak’ konden doorzetten op het NK IRC, eind augustus in Breskens. De concurrentie was sterk (oa de regerend Europees kampioen), en het was voor het eerst dat het ROST zich met veel wind staande moest houden. Door de strategie zo simpel mogelijk te houden en te vertrouwen op onze snelheid wist het ROST in de eerste herfststorm van 2018 ook Nederlands Kampioen te worden. 

Behalve de prachtige resultaten in 2018 is het na twee seizoenen vooral mooi om de ontwikkeling van het ROST te zien. We hebben het NK gewonnen met 3 ‘wissels’ ten opzichte van de WK-bemanning. Ondanks de specialisaties aan boord wordt er dus genoeg van- en aan elkaar geleerd, en ontstaat er langzaam een steeds grotere poule van Rotterdamse zeiltalenten met offshore ervaring. Overigens vertonen deze zeilers hun kunsten niet alleen ver buitengaats, maar ook midden in hun eigen havenstad. Met de medailles van het NK nog koud in hun broekzak gaf het ROST in september een demonstratie raceboathandling tijdens de Wereld Haven Dagen, onder de Erasmusbrug, en werden we als team genomineerd voor de Rotterdam Sport Awards. 

Resultaten seizoen 2018

Van Uden Reco Regatta 3e IRC1 Stellendam

North Sea Regatta 2e ORC1/IRC1 Scheveningen

Offshore Worlds ORC/IRC 3e Class A Scheveningen

Nederlands Kampioenschap: 1e IRC1 Breskens

Inmiddels is het begin maart 2019, en staat de ‘Van Uden’ klaar om het water in te gaan. Tijdes de winter heeft het team niet stilgezeten. Het onderwaterschip is superstrak, kiel-, romp en mast zijn volledig gecheckt en geserviced, bovendeks ligt nieuwe antislip, en de boot is waterdichter dan ooit. Dat laatste is een win-win: het planeert sneller, en slaapt comforabeler voor de off-watch crew. 

Deze winter hebben we ook het ontzettend mooie nieuws ontvangen dat onze sponsoren nog 2 jaar hebben toegezegd het ROST mogelijk te maken! Van Uden, KR&ZV de Maas, Eclectic, IBS Capital Allies, Communication Infrastucture Partners, en Matchcare: bedankt! 

Dit betekent dat we, met de blik op nog 3 zeilseizoenen, deze winter konden investeren in nieuwe voorzeilen. We hebben met North Sails een ijzersterke set samengesteld met de meest high-tech offshore-zeilen: een cableless Masthead Code Zero, cableless FR0, staysail en het geheime wapen: de zogeheten jibstick. Dit geeft ons een hoop nieuwe opties voor aankomend offshore seizoen. Harder varen in ruimere hoeken!

Waar het vorig jaar om korte sprints ging ligt de focus dit jaar op langebaanwedstrijden. We zullen dus onder andere moeten leren onze energie te managen (verdelen waar het kan en verdubbelen waar het moet). Het doel voor dit jaar is duidelijk: de Rolex Fastnet race winnen!

Ter voorbereiding zeilen we een aantal RORC offshorewedstrijden in Engeland, en om dicht bij huis de handling en intensiteit scherp te houden ook de grote Nederlandse inshore races: De Van Uden Reco Regatta, de North Sea Regatta, en het Breskens Sailing weekend. Sprinten ging ons vorig seizoen goed af, maar voor het winnen van zo’n marathon is meer ervaring nodig. De inschrijving voor de Fastnet was dit jaar binnen 4 minuten uitverkocht, dus ook de concurrentie neemt het serieus. 

Deze winter hebben we boottechnisch grote stappen gemaakt. Binnen het team hebben we ieders motivatie, inzet en behoeftes besproken. Onze doelen zijn duidelijk en we weten wat we van elkaar nodig hebben om beter te gaan presteren!

We staat te trappelen om met het zeilseizoen te beginnen!

Jaap van Rijckevorsel & Laura van Veen 

Nominatie Sport Awards Rotterdam 2018

Stem op het Rotterdam Offshore Sailing Team voor de Sport Awards Rotterdam - Rijnmond 2018!

Wij zijn genomineerd voor de Sport Awards Rotterdam - Rijnmond 2018 in de categorie sportploeg van het jaar. Om deze award daadwerkelijk te winnen hebben wij ieders hulp nodig. De winnaar van de award wordt gekozen door een deskundige jury en door het publiek.

Stem op ons via: https://www.rijnmond.nl/sportawards. Alvast bedankt voor je stem! 

Stem ook op onze ROST ambassadeur Carlo Huisman voor sportman van het jaar en stem ook voor Marieke Keijser voor sportvrouw van het jaar, beide lid van KR&ZV de Maas!

Brons wereldkampioenschap zeezeilen en Nederlands Kampioen IRC1!

Na de bloedstollende finish van de Volvo Ocean Race, was het tijd in Scheveningen voor het wereldkampioenschap zeezeilen voor IRC/ORC schepen van 12 tot 20 juli 2018. Dit gecombineerde kampioenschap was een primeur: voor het eerst werden de twee ratingsystemen IRC en ORC samengevoegd tot één uitslag, waar voorheen twee aparte kampioenschappen werden gehouden voor IRC en ORC. 86 teams uit 15 landen namen deel, onderverdeeld in drie klassen.

Voor het Rotterdam Offshore Sailing Team was dit WK het piekevenement van het zeilseizoen 2018: het team was erop gebrand een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. De concurrentie was echter niet mals: in klasse A – de klasse voor de grootste schepen – namen negen schepen deel, waarbij vele gezeild werden door een (deels) professionele bemanning. Onder andere waren twee volledig professioneel bemande TP52’s en ook ons zusterschip Lady Mariposa aanwezig. Daarnaast deed een andere Maasboot mee: de Hitchhiker van Bas de Voogd – een Fast40+ die een zeer goed seizoen draait in het prestigieuze Fast40+ circuit. Kortom, pittige concurrentie voor ons!

Het WK bestond uit twee onderdelen: twee langere offshore races en een zevental kortebaan wedstrijden voor de kust van Scheveningen. De opgetelde scores zouden uiteindelijk bepalen welk team zich wereldkampioen zeezeilen 2018 mocht noemen. De twee offshore races werden aan één stuk door gevaren met een finish halverwege, een totaal van ongeveer 155 mijl. In beide spannende races wist ROST een derde plaats te behalen, achter de twee TP52’s die ogenschijnlijk onverslaanbaar waren voor de rest van de boten. Voor de rest van de week was het zodoende ons doel om ‘best of the rest’ te worden en de derde plaats vast te houden. Dit bleek een flinke klus: na de eerste drie korte wedstrijden die volgden liep de concurrentie in en dreigde een podiumplek uit onze handen te glippen. Maar: op de voorlaatste dag ging door gefocust teamwork zowel technisch als strategisch alles volgens plan en was de derde plaats opeens binnen handbereik. Hoewel het nog flink spannend was op de laatste dag, waren we de concurrentie genoeg voorgebleven en mochten we erg trots zijn op een podiumplek op het WK!

Na het succesvolle WK Zeezeilen stond eind augustus het open Nederlands kampioenschap IRC in Breskens op het programma. De windvoorspellingen beloofden drie dagen lang wind van rond de twintig knopen: uitdagende omstandigheden dus! Het seizoen 2018 heeft nog weinig (wedstrijd)dagen met veel wind gezien, dus voor de meeste boten zou het de eerste echte test zijn met deze omstandigheden dit jaar. Zo ook voor ons: de eerste dag kregen we meteen een vuurdoop voor de kiezen met een uitdagende ‘coastal route’. Deze race van ongeveer 5 uur langs de Zeeuwse kust had alles in zich en liet het team tot het uiterste gaan. Hoewel de wedstrijd zeker niet foutloos verliep, ging het op de meeste momenten erg goed en bleken we na aankomst in de haven de eerste race gewonnen te hebben. Net als tijdens het WK bracht de uitkomst van deze eerste race meteen een mooie doelstelling voor de rest van het weekend met zich mee: dit keer gingen we voor het Nederlands kampioenschap! De twee opvolgende dagen met korte wedstrijden - wederom met flinke wind - waren erg spannend en voor de laatste race maakten drie teams nog kans op de eerste plek. In een zorgvuldig opgebouwde race waarin iedereen rustig bleef en op de belangrijkste momenten alles goed ging, bleek het gat naar de concurrentie voldoende en was het Nederlands Kampioenschap – inclusief blauwe kampioenswimpel – een feit!

Samengevat is 2018 een topjaar geweest voor het Rotterdam Offshore Sailing Team. Dit jaar kenmerkte zich voornamelijk door sterk verbeterde verantwoordelijkheden en effectiever teamwork, iets waar hard aan is gewerkt. Maar nog belangrijker: dit alles is te danken aan de sponsoren van ROST. Wij willen hen graag bedanken voor hun fantastische steun en kunnen niet wachten op een volgend seizoen vol met nieuwe uitdagingen en kansen!

Vuurschepenrace 2018

Na uitgebreide voorbereidingen konden we eindelijk weer onze eerste offshore van het jaar varen. Voor velen inmiddels niet meer zo spannend aangezien er grote sprongen zijn gemaakt sinds vorig jaar, maar natuurlijk nog steeds een uitdagende race om zo goed mogelijk te varen.

De start dit jaar was met nog meer zon en nog minder wind dan vorig jaar. Het water leek net een spiegel, maar toch liep de boot met zo’n vijf en een half knoop richting de eerste boei voor Katwijk. De meesten van ons kregen dit minder mee, want die lagen allemaal binnen voor in de punt om het gewicht laag en naar voren te houden. Dit resulteerde erin dat we na een aantal uur al in vijfde positie lagen terwijl de eerste klasses 30 minuten voor ons startten. Het werd een halve winds rak, dus het gewicht kon terug naar boven in de rail. Hier werden de kansen onder een paar zeilers besproken en werd bepaald dat de prijs voor wie als eerste over de finish komt (vaak bestemd voor de snelste boot van het veld), aka line honours, een van de doelstellingen werd.

Richting de nacht werden er veel zeilwissels gedaan om zo de hoogst mogelijke bootsnelheid te behouden. Na een flink stuk met de spinnaker gevaren te hebben, begon de wind zoals voorspeld erg te draaien, dus terug naar de fok en aan de wind. Rond een uur of 4 in de ochtend begon de moeheid toe te slaan en kwamen we tot de conclusie dat de thermobekers nog in Scheveningen lagen. Koffie was voor sommigen echter hard nodig, dus werden de lege waterflessen doormidden geknipt en kwamen er heerlijke bakkies koffie in half gesmolten kopjes omhoog. Dit was maar medium succesvol dat er om de beurt toch wat mensen naar beneden gingen om een oogje dicht te doen. Onder andere Daan en Niek bleven alleen zo lang beneden dat de rest in railing in slaap viel. Willem had hier de plek bemachtigd door met zijn rug tegen de verstaging te leunen en zijn hoofd op de zeerailing met zijn kopje koffie nog in de hand in slaap te vallen.

Net een uurtje na zonsopgang werden de slapers met een verward hoofd wakker en ging een bilgeboardopen die de meeste nog nooit hadden gezien. Hier kwam het anker en de ankerketting uit tevoorschijn; de wind was helemaal weg gevallen en de stroming duwde ons terug naar Scheveningen. Ankeren en wachten op de wind was dus de enige optie. Deze “pauze” werd goed gebruikt om alle warme laagjes van de nacht uit te trekken en een heerlijke pasta bolognese of een minced beef hotspot te ontbijten. 

Na een half uurtje dobberen vulde de wind weer in en konden met de code zero weer de goede kant op. Deze laatste uurtjes werd nog alles uit de kast gehaald om een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. De draaiende stroming – voor ons nog licht tegen - en de nog toenemende wind tijdens onze finish hielp alleen niet mee, rekening houdend met de rest van de boten die later zouden finishen. Op de kant horen we dat we tweede zijn geworden in IRC1 en derde in ORC1. Op de prijsuitreiking kregen we onze prijs voor de line honours in ontvangst. Van ons zelf weten we dat we alles hebben gegeven en kijken des te meer uit naar morgen om de North Sea Race te varen tegen een andere KER46, Lady Mariposa, waarmee we vorig jaar de hele race zij aan zij lagen.