Dutch Offshore Racing Team naar de Admirals Cup 2025

Dit seizoen staat in teken van het zetten van de puntjes op de i. Tijdens ons meest recente wedstrijdweekend, de North Sea Regatta, hebben we hier al de eerste vruchten van mogen plukken. Het team was scherp, goed voorbereid en heeft een ontzettend goed evenement gevaren en zelfs de Yeoman Cup (eerste plaats voor de IRC 1 overall inshore and offshore) mee naar huis mogen nemen. Hier genieten wij dan ook zeker even van na! Gelukkig hoeven we niet stil te zitten en kunnen we bij dit soort evenementen terugkijken op goede leermomenten. 

De constante focus op verbetering is niet zonder reden, want het team is trots om te mogen verkondigen dat wij, samen met het Baraka GP Sailing Team deel zullen nemen aan de pretensieuze Admirals Cup in 2025. Persoonlijke groei en ontwikkeling van het team staan hoog in het vaandel en hier wordt zowel tijdens het zeilen, als op het land veel aandacht aan besteed. 

De twee carbon jachten van designer Ker zullen als het ‘Dutch Offshore Sailing Team’ namens Nederland deelnemen aan deze prestigieuze offshore wedstrijd In Cowes. Voor de KR&ZV de Maas is het een logische stap om zich als vereniging achter deze campagne te scharen. De vereniging heeft een rijke historie aan wedstrijdzeilen, waar de twee winnende campagnes van Conny van Rietschoten tijdens de Whitbread Round the World Race een schoolvoorbeeld zijn. 

Gerd-Jan Poortman is de schipper en coach van het Rotterdam Offshore Sailing Team en was onderdeel van het winnende Nederlandse team wat in 1999 de Admiral’s cup won. Schipper Gerd-Jan Poortman kijkt enorm uit naar periode die het team te wachten staat. ‘Ik ben zeer verheugd met dit prachtige punt op de horizon. Het team laat veel potentie zien en ik denk dat we over twee seizoenen klaar zijn om ons te meten in het zeer competitieve Admirals’s Cup veld’ vertelt Gerd-Jan. 

Voor de familie De Graaf is de locatie geen onbekende plek; sinds jaar en dag varen zijn wedstrijden op ‘The Solent’, de fameuze zeestraat die Isle of Wight van het vaste land scheidt. Daarbij hebben ze de Fastnet Race al zeven keer gestart op een Baraka GP. Piet de Graaf: ‘De Admirals Cup is een belangrijk middel om te laten zien dat het Nederlandse zeilen nog steeds leeft en van hoog niveau is. De samenwerking met het ROST en De Maas is meer dan logisch gezien de rijke historie van het zeilen in Nederland en het niveau van de teams.’

Het evenement wat voor het laatst in 2003 is georganiseerd, wordt in teamverband gezeild. Elk team, bestaande uit twee jachten , representeert een land of jachtclub. De uitslagen van beide klassen gecombineerd bepalen de uiteindelijke winnaar. De Admiral’s Cup bestaat uit meerdere kortebaanwedstrijden, een lange afstand wedstrijd en wordt afgeloten met de notoire en legendarische Rolex Fastnet Race.

Het team zal voorlopig blijven trainen en de aandacht leggen op continue verbetering. Natuurlijk zullen wij ook jullie graag op de hoogte blijven houden van onze avonturen en voorbereidingen voor dit fantastische jaar. Hopelijk tot snel op de vereniging of op het water!

Leven zoals het is: Navigator

Met het einde van 2023 voor de deur, blikken we als jong talententeam terug op een fantastisch jaar. Iedereen heeft op zijn of haar manier grote stappen gezet tijdens ons eerste jaar ROST.

Onderdeel van de afterguard

Ik ben Cedric, 25 jaar, student informatica en ondertussen al bijna een jaar navigator aan boord van de Van Uden. Als navigator maak ik onderdeel uit van de afterguard, het groepje mensen die de moeilijke beslissingen maken aan boord. Mijn taak tijdens het zeilen neemt verschillende vormen aan. Tijdens de inshores werk ik voornamelijk in ondersteunde rol aan de tacticus. Hierbij help ik hem met tijden naar de volgende boei, positionering op de baan, laylines en alle mogelijke belangrijke informatie over de wind trends die we zien aan boord. Tijdens offshores, daarentegen, ben ik verantwoordelijk voor het bedenken van de lange termijn strategieën. Hiervoor ben ik vaak achter de laptop te vinden waar ik alle mogelijke data sources, van verschillende weer- en stroommodellen tot huidige windtrends en huidige positionering van onze competitie kan analyseren.

Het leven achter de laptop

Een van mijn belangrijke taken is het monitoren en combineren van alle data aan boord om hier een duidelijk verhaal van te maken. Een van de belangrijkste tools die ik hiervoor gebruik is Expedition. Deze

tool werd gebruikt door verschillende Volvo Ocean Race, America’s cup en Grand Prix Circuit teams. Op dek kan ik de windtrends monitoren, onze positie op de baan en de volgende boeien bijhouden en doorgeven, zodat we onze manoeuvers en zeilwissels tot op de seconden kunnen timen. Dit allemaal vanuit de tablet die ik de hele dag bij mij draag. Het is erg belangrijk dat ik deze informatie correct en op het juiste moment over breng naar zowel onze tacticus als naar onze crew manager, Gerd-Jan.

Tijdens offshores ben ik vaker binnen in de boot achter de laptop te vinden. Op deze laptop heb ik veelal dezelfde informatie als op de tablet, alleen hier kan ik ook routeringen maken en nieuwe weerkaarten downloaden. Met een routering kan ik de snelste weg tussen twee punten uitrekenen. Deze gebruikt de voorspelde wind tussen de twee punten en onze verwachte snelheid per wind richting en kracht, ook wel de polars. Door het op elkaar leggen van deze twee data stromen kunnen we simulatie maken en uitrekenen waar we wanneer zouden zijn. Of dit ook daadwerkelijk lukt hangt vaak af van de correctheid van het weer model en of de rest van het team de boot snel genoeg laat varen!

Data Analyse

Na een hele dag zeilen hebben we vaak grote hoeveelheden aan data verzameld. Dankzij onze partner SailingPerformance hebben we toegang tot de meest professionele tool om data analyses te maken. Deze analyses kunnen we ‘s avonds tijdens onze nabesprekingen gebruiken om verschillende manoeuvres die opvallend goed of opvallend slecht gingen er uit te halen. Daarnaast kunnen we op deze manier verschillende modi testen om te kijken wat wel of niet werkt.

Als gevolg van de upgrades aan de boot, dankzij de refit van vorig jaar, hebben we een grote performance boost gezien. In de downwind resulteerde dit in een prestatieverhoging van 15-20%. Met dank aan SailingPerformance kunnen we met al deze kennis onze polars bijwerken om zo nog betere routeringen te maken in de toekomst.

Al bij al was het een geweldig jaar met veel leer momenten. Het was fantastisch om met zo’n gemotiveerde groep jongeren zulke grote stappen te zetten richting de professionele zeilwereld. Het belooft nog een interessante twee jaren te worden met de nieuwe vin en enkele spectaculaire wedstrijden in ons vooruitzicht. We kijken er naar uit!

ROST 3 Seizoen 1 terugblik

Zo we zijn weer los met de nu alweer derde lichting van het Rotterdam Offshore Sailing team (ROST)! Het ROST zit nu in jaargang 7 en wat we al hoopte is echt werkelijkheid aan het worden. De doelstelling van het ROST was en is nog steeds dat we als Vereniging onze jeugdige talenten een springplank bieden om verder te kunnen komen in de zeilsport. Ik denk dat we deze doelstelling overduidelijk aan het halen zijn. 

De wereld na de kleine bootjes is er een van grote bootjes. Deze wereld is volwassen en toch echt iets anders dan wat we gewend zijn. Bootjes worden niet meer opgetuigd, weekenden worden niet meer gepland door ouders die dan ook op de goede momenten voor school en dergelijke de rem erop kunnen zetten. Ook wordt de rekening niet meer betaald door papa of mama’s, maar nu door andere sponsoren die echt ook wel iets verwachten van hun investering. 

Dit is een hele overstap. Niet alleen de aspecten buiten het zeilen zijn enorm anders, maar ook op de boot is het een nieuwe wereld. Het zeilen met 14 mensen in plaats van maximaal 2, het gebruik van data op de boot, het werken met veel meer soorten zeilen en vooral het meer zeilen op basis van de theorie dan op basis van puur gevoel is anders. Natuurlijk hebben wij op een boot van 46 voet (14 meter) ook gevoel nodig om de boot hard te laten varen, maar er komt in de basis toch veel meer beredenering van de theorie kijken van wat zorgt ervoor dat de boot nu continu op topsnelheid kan varen.  

Als laatste, maar zeker niet minder belangrijk, zitten er op een grote boot ook veel meer onderdelen die onderhouden dienen te worden en die stuk kunnen. Deze verschillende systemen moeten begrepen worden en het team moet zorgen dat deze systemen ten allen tijden in een optimale staat zijn om de zware werkdruk aan te kunnen. Kortom, er komt bij het ROST nogal wat kijken en het vergt een multidisciplinair team met vele verschillende talenten, skills en persoonlijkheden. 

Omdat het team zo belangrijk is, is het altijd weer spannend wat de nieuwe lichting te bieden heeft. In december zijn we begonnen met de selectie en de aanmeldingen. ROST werkt op basis van 3-jarige trajecten, waarbij we na selectie de wederzijdse commitment uitspreken en we aan de slag kunnen met het opleiden van de talenten.  

Uit de eerste twee lichtingen van het ROST zijn nu meerdere professionele zeilers gekomen. Met de Ocean Race Sprint Race die dit jaar de haven van Scheveningen aan deed, hadden we 3 zeilers in de race die van de ROST-opleiding genoten hebben. Ook zien we op nationaal en internationaal niveau steeds meer ROST-zeilers boten vullen in het wedstrijdveld en daarmee kunnen we heel duidelijk zeggen dat het traject een succes is! Het ROST begint niet alleen in Nederland een merk te worden, maar ook in het buitenland weet men waar we voor staan en wat we allemaal doen. Zo heb ik in het laatste jaar al meerdere aanmeldingen van over de hele wereld gehad van toppers die graag bij ons in het team willen komen.

We hebben het eerste seizoen weer af kunnen sluiten met een mooi succes: het Nederlands Kampioen IRC in Breskens. Dit is een echte kers op de taart, want na een seizoen hard werken hadden we als team het gevoel dat we in Breskens klaar waren om ons eerste echte examen te doen. Met succes, want het examen hebben we dus gehaald!

De sfeer is enorm goed binnen de groep en de honger is ook groot! We weten dat we nog maar net begonnen zijn met het project en dat er nog veel meer in zit. Wel is het zo dat de grote stappen nu gemaakt zijn en dat de komende periode in het teken staat van het verfijnen van de details. De weg naar high-performance is er altijd een van een wat langere en tragere weg. Dit is prima, want ook dit is erg belangrijk om te leren. 

We zijn nu aan het einde van het seizoen. Tijd om onze partners mee te nemen op de boot en ons te houden aan de sponsorverplichtingen. Nu de winter er aankomt zullen we minder varen, maar we hebben dan weer tijd om de boot te verzorgen, te upgraden en te kijken hoe we het nieuwe seizoen weer goed kunnen opstarten en indelen. 

Het is voor mij steeds weer een eer om met dit soort talenten te mogen varen en het vertrouwen te krijgen van de Maas en de ROST-partners om dit te mogen uitvoeren! Namens mijzelf en het team wil ik de Maas en de partners wederom bedanken voor een mooi seizoen en kijken we uit om ook volgend seizoen weer mooie verhalen en prestaties te mogen delen in dit blad! 

 Met vriendelijke groet,

Gerd-Jan Poortman schipper ROST 

ROST 3 is los

Al zes jaar wordt de Ker 46 Van Uden gezeild door jong Nederlands talent. Twee lichtingen hebben hier elk in drie jaar tijd vele mijlen, wedstrijden en trainingen op mogen varen. Nu is er weer plaatsgemaakt voor een nieuwe lichting.

Het begin
Op 3 februari kwamen nieuwe potentiële ROST-zeilers bijeen op de zeillocatie op de Kralingse Plas. Veel nieuwe gezichten, nieuwe indrukken en ook wat gezonde zenuwen. Bij deze avond konden wij kennismaken met het project en onze eventuele toekomstige teamgenoten. Gerd-Jan Poortman nam het woord en vertelde over de unieke kansen die ons geboden worden en ook de toewijding die van ons ieder gevraagd zal worden. Bij de borrel daarna waren glunderende ogen te zien en was het enthousiasme bijna tastbaar toen we andere zeilers daar spraken. Na deze vergadering konden we binnen een week aangeven of wij met volledige toewijding wilden en konden deelnemen aan de nieuwe generatie van ROST. Daar hadden we natuurlijk niet een hele week voor nodig.

Hierna konden we gelijk los. De boot heeft een grote refit ondergaan afgelopen winter en is door een ringetje te halen. Hiervoor moest veel geklust en georganiseerd worden. Vóór de samenstelling van het nieuwe team waren al grote stappen ondernomen, zowel fundamentele als cosmetische wijzigingen. Nieuwe kleur op de buitenkant, nieuw softdeck, een langere boegspriet, een lichtere kiel maar wél nog hetzelfde hefboomeffect behouden; de boot ziet er fantastisch uit. Onze sponsoren hebben ons ongelofelijk gesteund om dit mogelijk te maken, oude ROST-zeilers hebben geholpen en kort na de eerste bijeenkomst stonden dagelijks zeilers van de nieuwe lichting aan dek om te klussen.

Foto: Twirre Bogaard

Een beetje zeiler weet overigens dat klussen vrijwel nooit zonder tegenslagen gaat. Ook bij deze refit ontkwamen we hier niet aan. Onderdelen die later kwamen en een kluslijst die niet leek te eindigen, het weerhield ons overigens niet om gemotiveerd te blijven. In de tussentijd hebben we onder leiding van Gerd-Jan onze koppen bij elkaar gestoken om een betere kennismaking te doen, de planning en verwachtingen door te nemen en de eerste stappen te zetten voor de teambuilding. Dit vond plaats op de sociëteit aan de Maas, in de met historie overgoten Flyerzaal. 

Op 14 april ging de Van Uden te water en werd de mast geplaatst waardoor het weer op een zeilboot begon te lijken. Die dag is stevig doorgeklust om de boot vaarklaar te maken, zodat we de volgende dag, zaterdag 15 april voor het eerst het water op konden.

De eerste mijlen
De eerste trainingsdag was een mooie zeildag met een redelijk stevige bries. Gerd-Jan had de dag opgebouwd in twee delen. Allereerst werd aan wal een les op dek gegeven over onderdelen van de boot, basistermen, maar ook over de risico’s van het varen op grotere boten. Vergeleken met een laser staat natuurlijk veel meer kracht op de lijnen van een boot als de Van Uden. Hier werden ook de startposities bekendgemaakt voor de teamgenoten en met deze toegewezen posities voeren we voor het eerst de haven uit.

Het tweede deel van de dag bestond uit het zeilen. Vol enthousiasme en zenuwen verlieten we de havenmonding en hesen we het grootzeil. Gerd-Jan begon een voor een manoeuvres te introduceren. Eerst kwamen natuurlijk de overstag en gijp aan bod. Hier vertelde hij per positie wat er moest gebeuren. Daarna vertelde Finn Kribbe, die ook in de vorige lichting van ROST het team versterkte als voordekker, wat er moest gebeuren bij het hijsen en binnenhalen van de gennaker. Vanwege de harde wind hebben we dit enkele keren ‘’droog’’ geoefend. Hierbij spraken we uit wat we zouden doen in de bepaalde situatie zonder het daadwerkelijk uit te voeren. 

Foto: Twirre Bogaard

De volgende dag woei het minder hard en werden we versterkt door Jacco Huijgens, om wat extra ervaring aan dek te hebben. Dit was een goed teken voor ons, want nu konden we eindelijk de gennaker voor het echt hijsen. Na een aantal keer oefenen ging dit steeds beter en ook de drop verliep steeds soepeler.

Al met al was dit een mooi weekend waarin we veel hebben geleerd en konden proberen. Het weekend daarop was de Stellendam Regatta, dus hebben we op de woensdag die volgde nog een extra trainingsdag ingepland. Door harde wind hebben we uiteindelijk niet heel veel manoeuvres kunnen oefenen, maar alle beetjes hebben geholpen.  

Het weekend van de Stellendam Regatta was eindelijk aangebroken. Vrijdagochtend werd de boot van Hellevoetsluis naar Stellendam gebracht. We hadden nog één trainingsdag voor de wedstrijden begonnen. We moesten echter op tijd het water af om de boot en onszelf klaar te maken voor de seizoensaftrap. In Stellendam was een borrel georganiseerd voor sponsoren, vrienden en familie om de (her)doop van de Van Uden bij te wonen. 

Nadat Melanie Post van Ophem de bemanning en de boot een behouden vaart wenste en de bubbels vloeiden, kreeg iedereen de mogelijkheid om de boot te bekijken. Het hele team gaf rondleidingen over de boot en vertelde over hun eigen positie. Met een borrel in de haven sloten we deze geslaagde dag af.

Klaar voor de start

De volgende dag was het tijd om te racen. Omdat we nog met te veel in het team zitten hadden we een wisselschema zodat iedereen kon zeilen. De wissels konden de race observeren in de rib. Om 9 uur voeren we als eerste uit om nog wat manoeuvres door te nemen, zodat we scherp aan de start konden liggen. Het weer had overigens andere plannen. De wind was licht en draaide alle kanten op. Uiteindelijk hebben we twee wedstrijden kunnen varen waar we mooie resultaten hebben neergezet. Daarna gingen we terug naar de haven, zorgden we dat de boot er weer mooi bij lag en genoten van het buffet.

Foto: Twirre Bogaard

Nieuwe morgen, nieuwe racedag. De tweede dag stond er meer wind, die gedurende de dag ook verder toenam. We konden de geplande 3 races varen en ook het wisselsysteem werd weer gevolgd. Het was een ongelofelijk leerzame dag, vol met goede en sterke momenten, maar ook waar enkele fouten gemaakt werden. Hoewel het maken van fouten niet wenselijk is, hoort het wel bij het leerproces waarin we enorme stappen hebben gemaakt dit weekend.

Het was een enorm geslaagd evenement waarin ROST vijfde werd in de ORC en eerste in de IRC, een veelbelovende aftrap van ROST 3. Na de Stellendam Regatta werd de Van Uden naar Scheveningen gebracht, om ons daarvoor te bereiden voor de eerste offshores, de Vuurschepenrace en de North Sea Regatta. Wij hebben de smaak te pakken en kijken ongelooflijk uit naar de komende 3 jaar!

- Saar van Bemmel

Einde seizoen in zicht!

Het begint koud te worden buiten, en na een lange en warme zomer betekent dit het einde van het volle programma van 2022 voor ROST II. Het wedstrijdschema heeft ROST II dit jaar vele zeilmijlen opgeleverd langs de Nederlandse kust, maar ook is er naar Engeland, België en zelfs Noorwegen gevaren. Om het seizoen af te sluiten heeft het piekevenement van 2022 plaatsgevonden: het EK IRC in Breskens.

Na twee jaar bijna geen wedstrijden gevaren te hebben wegens het coronavirus, kon ROST II dit seizoen eindelijk los gaan. Twee jaar lang heeft het team getraind, aan teambuilding gedaan en geklust aan de boot, om vervolgens wedstrijd na wedstrijd afgelast te zien worden. Gelukkig konden er hier en daar wat wedstrijden gevaren worden, zoals twee keer de Kielerwoche in Duitsland, de Bruine Bank race en de Breskens Sailing Cup. Met slechts deze vier evenementen in twee jaar tijd begon ROST II aan hun laatste seizoen in deze samenstelling. De coach, Gerd-Jan Poortman, had een volle planning gemaakt voor 2022 waarbij het team kon laten zien wat er geleerd is de afgelopen twee jaar. Met de volledige focus van ieder teamlid is het seizoen vliegend van start gegaan. Ieder van de veertien teamleden stond uiteraard te trappelen om te laten zien wat ROST II kan als ze een Ker 46 tot hun beschikking krijgen. Alle tijd die niet besteed werd aan studie of werk, werd gestopt in het team, of het nou het regelen van het winteronderhoud, klussen aan de boot, werken aan de website of social media, organiseren van team activiteiten of het regelen van de administratie achter de schermen was. Alles om van het laatste seizoen het beste seizoen te maken.

North Sea Regatta

Zo begon het seizoen met de RORC Easter Regatta in Cowes (Engeland), als eerste wedstrijd en opwarmertje van het seizoen. Terug in Nederland werd de van Uden Reco Regatta gevaren, welke helaas wegens materiaalpech niet uitgevaren kon worden. De van Uden Reco Regatta te Stellendam werd opgevolgd door de Vuurschepen race naar Harwich in het Verenigd Koninkrijk en de North Sea Race terug naar Scheveningen. Hierna kwam het eerste serieuze inshore event dat ter voorbereiding van het EK in Breskens werd gevaren: de North Sea Regatta. Na de tocht op en neer naar Engeland zat het team al goed in het wedstrijdritme, en hoefde enkel nog de boot omgebouwd te worden naar de inshore setting voor ze race klaar was. Op de NSR werd er gevaren in het ORC 1 en IRC 1 klassement. Het evenement duurde drie dagen en had wisselende omstandigheden. De skills van ROST II werden hierdoor getest met uitstel wegens te weinig wind, maar ook met een sterkere wind van 20 knopen. De uitstel kwam op de juiste dag van het evenement, want die dag waren er drie bemanningsleden jarig. Hierdoor kon er voor de eerste start taart worden gegeten om het te vieren. Uiteindelijk werden er voor dit evenement vijf wedstrijden gevaren waaronder een coastal. De resultaten van de eerste serieuze inshore wedstrijden op eigen water voor ROST II leverden een derde plek op in de IRC 1 rating en een vierde plek in de ORC 1 rating. Voor het overall resultaat van de North Sea Regatta worden de resultaten van de Vuurschepen race en de North Sea Race meegenomen, hierdoor zijn de uiteindelijke resultaten een eerste plek voor zowel de ORC 1 als de IRC 1 rating. Een veelbelovende start, met ruimte voor verbetering bij de inshore wedstrijden.

RORC UK Nationals IRC

Scherp starten tijdens de UK Nationals op de Solent - Rick Tomlinson

Na de NSR werd het weer tijd voor een oversteek naar Engeland, de inmiddels welbekende route naar Cowes op de Isle of Wight. Hier maakte het team zich klaar voor de RORC UK Nationals, in de IRC 1 class. In een veld van zeven van de snelste boten en sterkste teams uit de omgeving werd er drie dagen gestreden om de nationale titel van Engeland. De concurrentie was pittig doordat de overige teams uit professionele zeilers bestonden met veel ervaring op het vaarwater, de Solent. Omdat een van de vaste teamgenoten wegens persoonlijke omstandigheden helaas niet mee kon met de wedstrijd werd een lokale jonge zeiler ingeschakeld om mee te varen. Dit betekende dat er in het Engels gecommuniceerd moest worden om te zorgen dat Jack, de betreffende zeiler, mee kon in het hoge tempo van het team. Op de eerste dag kon ROST II zich maar moeilijk laten zien tussen het veld van Fast40’s, waardoor er in de eerste wedstrijden slechts een vierde plek werd behaald. De tweede dag liet een stijgende lijn zien met als beste resultaat een tweede plek. Op de derde en laatste dag is het zelfs gelukt om de verder ongeslagen winnaar Ran, een Fast40+, te verslaan en een eerste plek te varen. Hierdoor werd het eind resultaat een derde plek op het podium, voor het team van Bouwe Bekking die voer op de Fast40 Elvis. Hierna werd er afscheid genomen van de van Uden Ker 46, die achter bleef in Cowes voor de volgende wedstrijd, the Round the Island, terwijl het team voor wat rust op en neer naar huis ging.

Van Uden Ker46 voorop tijdens de UK Nationals - Rick Tomlinson

Round the Island en Colin Archer Memorial Race

De volgende twee evenementen, de Round the Island race en Colin Archer Memorial race, konden eindelijk weer gezeild worden met een van de eigenaren van de boot, Patrick van ‘t Hoff. Na twee jaar Covid-19 was iedereen uit het team blij om hem terug te zien op de boot, zeker in combinatie met zijn gasten. De RTI en CAM zijn twee wedstrijden met een rijke geschiedenis en daardoor wedstrijden die elke zeiler gevaren wil hebben. Allereerst de Round the Island, een wedstrijd rond de Isle of Wight van 50nm die voor het eerst werd gevaren in 1931. Aan de start van deze wedstrijd verschijnen meer dan 1.400 boten en het is daarmee een van de grootste wedstrijden ter wereld. Op de dag van de start stond de wind uit het westen met een sterkte van 15 tot 20 knopen. Ideaal zeilweer voor de Solent en in 5 uur en 15 minuten is het team rond het eiland gevlogen. ROST II voer mee in de IRC 0 class en heeft met deze bijzondere samenstelling van bemanningsleden alsnog een achtste plek van de 32 boten in deze klasse en een negende plek van de 312 boten in de IRC overall ranking weten te bereiken. Na de Round the Island werd de boot terug naar Nederland gebracht en wel naar het pittoreske Lauwersoog voor de start van de Colin Archer Memorial race. Deze race neemt de deelnemers via de Waddenzee, Noordzee en het Skagerrak mee op een tocht van 450nm naar een klein plaatsje in Noorwegen, Staveren. De race bestaat al twintig edities lang en is begonnen in 1982 ter ere van Colin Archer, een van de belangrijkste jacht- en schepenbouwers in de 19e eeuw. In totaal heeft het team, bestaande uit ROST II zeilers en gasten, er 55 uur en 55 minuten over gedaan, en is daarmee als eerste boot met line honours over de finish gegaan. Zoals de ervaren CAM racers aan boord gewend waren viel het stukje voor de finish alle wind weg, waardoor de laatste mijlen in zicht van de haven nog een halve dag duurde. Voor de Ker 46 van Uden was er deze wedstrijd een extra uitdaging. Doordat er iets fout was gegaan bij het laden van de accu’s moesten ze de laatste twaalf lange uren puur op gevoel zonder de feedback van meters varen. Desondanks was het een mooie tocht!

Finish van de Round the Island race

Cowesweek

Omdat het EK in Breskens een inshore wedstrijd is, werd na deze wedstrijden van langere afstanden de focus teruggebracht naar de kortere baantjes. Het aftellen naar het EK was begonnen en als generale repetitie werd de Cowes week in Engeland gevaren. Daarom werd de Ker 46 vanuit Noorwegen met een tussenstop van een paar dagen in Scheveningen gelijk door gevaren naar Engeland. In Engeland stapte twee vertrouwde ROST I zeilsters op, en het team was weer compleet. Cowes week is een groot evenement, waarbij het hele eiland op zijn kop staat en het makkelijk is om afgeleid te raken. Daarom werden er van te voren afspraken gemaakt over wat het team van dit evenement verwachtte en wat ze er uit wou halen. Het evenement duurde zeven dagen, met elke dag een wedstrijd. De wedstrijden zelf leidde ROST II kriskras over de Solent. Op zijn Engels worden dit ‘round the cans’ wedstrijden genoemd. Dit zorgde voor korte rakken met gekke windhoeken, veel zeilwissels en korte termijn beslissingen. Op de Solent staat bovendien behoorlijk wat stroming, waardoor elke meter richting de ondiepe kustlijn winst is, en waar de navigator en tacticus rekening mee dienen te houden. Daarnaast waren wederom de snelste boten in de Solent volledig bemand door professionele zeilers aanwezig met onder wie oud-Olympisch zeiler en Ocean Race zeiler Ian Walker. Deze omstandigheden en goede concurrentie zorgden voor spectaculair zeilen, met tack duels onder de kustlijn van Engeland, vier 40+ voet boten downwind planerend tussen de kleinere bootjes en gevechten voor het beste plekje op de startlijn. Een leerzaam evenement, waarbij ROST II het als jeugd team kon opnemen tegen een toppers uit de zeilwereld. Na een harde strijd elke dag te leveren op het water, is de van Uden Ker 46 uiteindelijk op de vijfde plaats gefinisht met als beste resultaat een derde plek. Tevreden over hoeveel er geleerd was werd de boot vergezeld door dolfijnen terug gebracht naar Breskens in Nederland in afwachting van het EK. De generale repetitie hoort immers niet gewonnen te worden, dat brengt ongeluk voor het volgende evenement.

E.K in Breskens

Finish van een wedstrijd tijdens het EK in Breskens - Fotografiista

Dan het evenement waarvoor het hele seizoen getraind is: het Europees Kampioenschap in eigen land. Om voorbereid aan het evenement te beginnen, verzamelde het team zich een week van te voren al in Breskens. Hier konden de laatste trainingen gezeild worden om de puntjes op de I te zetten. Coach Gerd-Jan had geregeld dat een van de beste zeilers ter wereld, namelijk Olympisch, Volvo Ocean Race en America’s Cup zeiler Dirk de Ridder, een dagje aan boord stapte om mee te trainen met ROST II. Deze training is gebruikt voor het perfectioneren van de gijp en alle tips van Dirk werden door het team snel opgenomen en toegepast. Daarnaast had het team extra gedetailleerde stroommodellen ter beschikking gekregen op basis van weermodellen met dank aan Deltaris. Deze werden getest in het wedstrijdgebied samen met de dieptes van de verschillende platen. Op de rustdag voor het evenement kwam er een cameraploeg mee aan boord om de nieuwe zeilpakken van Gill vast te leggen die voor dit evenement speciaal geleverd waren. Volledig van uitrusting voorzien en voorbereid stond het team klaar voor de start van de eerste wedstrijd. Het doel voor het evenement was: in de top 3 eindigen. Het veld bestond uit meerdere interessante boten waaronder Baraka, een Ker 43, een Cape 31 overgevaren uit Engeland, een Mills 41 en de INO XXX 42. Op basis van rating moest de Ker 46 voor alle overige teams finishen, met soms wel een voorsprong van 10 minuten in een uur. Meestal werd er een up-down baantje gevaren, maar de eerste dag werd er een coastal gevaren. ROST II finishte op rating op een tweede plek bij deze coastal. Het evenement begon gelijk spannend, doordat er bij de start van deze eerste coastal wedstrijd een incident plaats vond met een van de andere boten. Het moest zo zijn dat nou net de commodore van de RORC de eigenaar van deze boot was. Dit leidde tot een protest, die door ROST II verloren werd. Doordat de coastal niet aftrekbaar was en dubbel telde leek het kampioenschap onhaalbaar. Gelukkig wisten de navigator en tacticus op basis van nieuw bewijs in de vorm van beeldmateriaal het protest opnieuw te openen, en uiteindelijk toch te winnen voor het team. Zo kroop ROST II net door het oog van de naald, en werd het opnieuw mogelijk om het kampioenschap in huis te halen. De strijd hierom speelde zich gelukkig voor de rest van het evenement op het water af. De moeilijke draaiwinden op de Westerschelde en onder de kust bij Vlissingen zorgde voor lastige tactische beslissingen. Daarnaast was de grootste concurrent niet de Ker 43 of de INO XXX die altijd in de buurt voeren van het ROST II, maar een Beneteau 47.7 genaamd Moana. De Moana voer onder spinaker in plaats van een genaker zoals de Ker 46 en finishte gemiddeld zeven minuten achter het ROST. Hierdoor was het lastig om de directe strijd aan te gaan met elkaar. Tot op de laatste dag van het evenement werd er gestreden voor de eerste plek en de Europese titel. Uiteindelijk mocht het ROST II heel tevreden afsluiten met een tweede plek. Het doel was behaald en dat is zeker gevierd!

De tweede plek tijdens het EK wordt uiteraard goed gevierd!

Al met al is het laatste seizoen van ROST II met succes afgesloten. Na twee jaar stil zitten door Corona zijn het laatste jaar de gemiste wedstrijden meer dan ingehaald en kunnen de ROST II zeilers terugkijken op een mooie tweede cyclus van het ROST-project. Voordat de boot er deze winter uit gaat voor onderhoud, worden de partners van de ROST businessclub zoals Eclectic bedankt door middel van mooie zeildagen voor de kust van Scheveningen. Als afsluiter van het seizoen wordt de Antwerpen Race gevaren met onder andere de partners van Uden, Eclectic, Dutch Sail, North Sails, Smart Rigging, Meltemi Investments en (oud)bestuursleden van de Maas. Hieronder kunt u nog een overzicht vinden met de resultaten van het afgelopen jaar, en dan rest het mij enkel nog om u te bedanken voor het lezen van mijn artikelen over het ROST. We zien jullie graag volgend seizoen weer op het water, of het nou als concurrent is of als deel van de bemanning!

Resultaten Seizoen 2022

RORC Easterchallenge               2e IRC 0                                    

Van Uden Reco Regatta             2e IRC 1, 6e ORC 1                  

Vuurschepen Race                    4e IRC 1, 5e ORC 1, Line honours

North Sea Race                         1e IRC 1, 1e ORC 1               

North Sea Regatta                     1e IRC 1, 1e ORC 1                    

RORC IRC UK Nationals              3e IRC 1                                   

Round The Island                      8e IRC 1, 9e IRC overall            

Colin Archer Memorial              1e IRC 1                                   

Cowes Week                             5e IRC 0                               

IRC EK Breskens                        2e IRC 1                                    

Laurien Waller 

Op en neer over het Kanaal

Dit voorjaar is het laatste seizoen van ROST II van start gegaan. In het vorige artikel van ROST II is er vooruit geblikt naar de evenementen die dit jaar op de planning stonden. Inmiddels zijn de eerste wedstrijden gevaren en zijn de resultaten bekend. Tijd om een update te geven van de weg naar het Europees Kampioenschap voor de van Uden Ker46.

 Voor het eerste evenement, de RORC Easter Challenge, werd de boot naar Engeland gevaren. Dit was de eerste keer van het seizoen maar zeker niet de laatste keer dat de van Uden Ker46 het Kanaal overstak. De helft van het team ging met de ROST-bus via de autotrein in Frankrijk naar Engeland, om vervolgens de ferry naar Cowes te nemen, terwijl de andere helft de boot aan het overvaren was. Gelukkig was het weer buitengewoon warm voor april, dus met windstilte en de motor aan was de overkant zo bereikt. Nadat de bemanning weer met elkaar herenigd was is de boot klaar gemaakt voor de wedstrijden op de Solent. De RORC Easter Challenge is een uniek evenement en erg nuttig aan het begin van het seizoen, omdat er coaches aanwezig waren op het water. Bij grotere boten is dit bijna nooit het geval en voor heel ROST II was het voor het eerst dat de coach niet alleen in de boot aanwezig was in de vorm van Gerd-Jan Poortman, maar ook achter ze aan voer in een rubberbootje.

Actie tijdens een onderboei-ronding op de Solent tijdens de RORC Easter Meeting

 Het concept van dit evenement was al een paar jaar geleden bedacht, maar door Covid-19 werd het dit jaar pas voor het eerst gevaren. De coaches, Andrew Palfrey (professioneel zeilcoach), Jermy Smart van North Sails en Tim Thubron van de RORC voeren met drones en camera’s rond boeien en achter de verschillende deelnemers aan om de trim in beeld te krijgen. Aan het eind van elke dag werden met de hele vloot de camerabeelden nabesproken op de Royal Ocean Racing Club in Cowes. Op de beelden bij boeien waren de manoeuvres goed te zien en te vergelijken met de concurrenten. Kleine dingen zoals bemanningsleden die te vroeg uit de rail zijn, worden daardoor duidelijk zichtbaar. Bij grotere fouten, zoals het verkeerd hijsen van een genaker, kon makkelijk gezien worden waar de fout begon. Voor de voordekkers (Finn Kribbe en Bouwe van der Weijden) en de pit (Pieter Henken en Laurien Waller) van het team waren dit de beelden waar het meest van geleerd werd, maar ook wat geprobeerd werd te voorkomen. Een verkeerde set terug zien is leerzaam, maar het liefst wordt er foutloos gezeild natuurlijk. Voor het speedteam, of de trimmers (Ole van der Vorm, Max Wilmink en Shivam Ramdas), waren de beelden van de verschillende trim settings op de boten interessant. De samenwerking tussen het grootzeil en de fok is beter te zien van achter de boot dan op de boot. De beelden gaven het speed team de kans om hun eigen set up te vergelijken met die op andere boten. Hierdoor was er een in de loop van het evenement duidelijke stijging zichtbaar in de snelheid van de boot aan de wind. De tacticus en navigator (Lars van Stekelenborg en Stan Schouten) konden op hun beurt goed gebruik maken van de beelden bij de start. Waar bij de eerste startjes de meeste boten nog ver onder de lijn lagen, werd aan het eind van het evenement scherp gestart. Overal resulteerde deze groei in een tweede plek voor ROST II, enkel verslagen door de boot Dark ’n Stormy, een GP42 met als tacticus oud-Olympisch zeiler en Ocean Race zeiler Ian Walker. Een leerzaam evenement dus, om het seizoen mee te beginnen.

Trim analyse tijdens de RORC Easter Meeting in Cowes

De Van Uden Ker46 tijdens de Van Uden Reco Regatta op het Haringvliet

Na de RORC Easter Challenge werd de boot weer terug het Kanaal over gevaren voor het evenement van de boot: de Van Uden Reco in Stellendam. Dit evenement is voor ROST een uitgelezen kans om de manoeuvres te testen, doordat het water bij Stellendam op veel plekken te ondiep is voor de van Uden Ker46 en de baantjes kort zijn. Het is daardoor een lastige wedstrijd om te winnen, want in baantjes van maximaal drie kwartier, moet er minstens 12 minuten gewonnen worden op nummer twee volgens de rating. Doordat de baantjes relatief klein zijn voor de Ker46 en er 20 knopen wind stond tijdens het hele evenement, is het voor de bemanning van ROST II een wedstrijd waarbij drie kwartier lang gerend moet worden. Na twee dagen zeilen stond ROST II 1e in IRC 1 en 2e in ORC 1. Helaas kon de Ker46 de laatste dag niet mee varen, doordat er iets mis was met het materiaal. Toch kon iedereen van ROST II opstappen bij andere boten, zoals een Dehler36, een X-43 en drie van het team hebben geholpen op het startschip. Uiteindelijk kon er geen prijs mee naar huis genomen worden, maar het seizoen is gelukkig ook niet voorbij nog.

 De Ker46 lag inmiddels weer lang genoeg in Nederlandse wateren, dus het werd tijd voor de volgende oversteek naar Engeland. Deze oversteek ging in wedstrijdvorm en was de Vuurschepen Race met aan boord Koen Lockefeer van Eclectic, een van de ROST partners. De race van 133nm naar Harwich startte ‘s avonds een paar uur voor zonsondergang in Scheveningen met een kort stukje aan de wind naar een losse boei. Hierna werd even de genaker gehesen voor het laatste stukje downwind in de komende 18 uur om vervolgens reachend met de code zero naar Windpark Luchterduinen (en om Windenergiegebied Hollandse Kust) te zeilen. Hierna begon de oversteek naar Harwich pas echt. Vanaf dat moment is enkel aan de wind naar de finish gezeild zonder al te veel manoeuvres. De strategische opties waren los van een aantal tacks beperkt door de hoek van de wind en een “Trafic Separation Sceme” (TSS). De achtervolgende boten zaten doordat ze langzamer voeren in een ander windveld en konden door een winddraaiing wel nagenoeg in een keer richting de finish varen. Door deze winddraaiing kon het team, ondanks dat de juiste tactische keuzes gemaakt waren en er hard gevaren was, alleen de line honours behalen. Na iets meer dan twintig uur varen was de finish met vlagen van 30 knopen wind in de haveningang van Harwich. Hierna is het team doorgevaren naar Ipswich, waar ze de dag na de finish hebben genoten van de traditionele Pinn Mill lunch bij het legendarische restaurtant de Butt & Oyster. De rest van de tijd is er geklust aan de boot om deze klaar te maken voor de start van de North Sea Race twee dagen later.

De Van Uden Ker46 vlak na de start van de Vuurschepen race op weg naar Harwich UK

 Voor de terugweg naar Nederland werd de North Sea Race gevaren. Hierbij werd de startgroep van  IRC1/ORC1 aangevuld met wat Engelse jachten, waaronder de CF520 Oystercatcher XXXV wat zorgde voor close racing en een boot op de horizon om te proberen in te halen. Het was lang onduidelijk hoe het weer zich voor deze race zou gaan ontwikkelen. Met een windstil stuk en mogelijke draaiingen van meer dan 180 graden. Uiteindelijk werden het twee lastige windtransities waarbij de wind sinds de start in de middag meer dan 720° graden is gedraaid. Het team is deze transities snel doorgekomen en lag nog binnen een uur van de normaliter veel snellere Oystercatcher XXXV bij de Smith’s Knoll Buoy. Vanaf dat punt was het nog 60nm downwind richting IJmuiden. Met 25 knopen wind en golven werd er in het pikkedonker gevaren, een cadeautje voor iedere zeilliefhebber en specifiek voor het jarige teamgenootje Max. Uiteindelijk werd er om 09:00 gefinisht als tweede boot van de race. Moe maar blij werd de boot schoongemaakt en leeggehaald, om vervolgens thuis de avond slaap in te halen. De volgende dag werd het resultaat bekend gemaakt van de race bij de prijsuitreiking in de Jachtclub van Scheveningen. Hier kon ROST II dan eindelijk genieten van een welverdiende eerste plek en mochten ze de prijs voor 1e IRC 0, 1e ORC 1, 3e ORC overall en 2 IRC overall mee naar huis nemen. Een succesvolle oversteek van het Kanaal dus!

De North Sea Regatta begint van oudsher met twee offshore wedstrijden van en naar Engeland, om de Engelsen op te halen voor de North Sea Regatta de week erop in Scheveningen. Het ROST II team is klaar voor de inshore wedstrijden in hun thuishaven Scheveningen. Als ze de stijgende lijn doorzetten kunnen hier nog mooie titels gewonnen worden. Daarna gaat het team, je raadt het al, weer het Kanaal over voor de UK Nationals en de Round the Isle race. Dus hou je oog op deze website en onze sociale mediakanalen voor een update over de resultaten!                                                    -

Laurien Waller

Vooruitblik ROST seizoen 2022

2022 wordt voor het ROST een bijzonder jaar. In principe zal dit het laatste jaar van het project zijn. Met als hoofddoel de EK IRC in Breskens eind augustus hebben wij een mooi doel gesteld. In dit stuk nemen we u mee in een vooruitblik op dit seizoen

Zoals u allen weet is het ROST project in 2017 gestart. Na drie succesvolle seizoenen is er een een nieuw lichting van het team gestart, ROST II. Met grote verwachtingen en nog hogere doelstellingen dan het vorige ROST gingen wij in de winter van 2019/2020 aan de slag, met als hoofddoel uiteindelijk de Fastnet in 2021. Echter, waar het bij ROST I allemaal wat meer voor de wind ging, kregen wij als ROST II te maken met tegenslagen. Toen wij in het voorjaar van 2020 ons trainingsprogramma wilde starten kwam onze ‘lieve’ tante corona overgewaaid. De rest is geschiedenis. We konden pas in de zomer beginnen met trainen en nagenoeg alle wedstrijden werden afgelast. In 2021, het jaar waarin het allemaal zou moeten gebeuren op de Fastenet, werd niet het jaar zoals we dat van tevoren hadden verwacht. We begonnen het jaar weer in een lockdown, dus moesten wachten met trainen. Weer gingen de meeste wedstrijden niet door. Uiteindelijk konden we gelukkig wel de Fastnet starten, maar na een onstuimige start vanaf de Solent met wind boven de 30 knopen liepen wij bij the Needles schade op aan de boot waardoor we de race vroegtijdig moesten afbreken. Bij de start van ROST II was de planning dat het project twee jaar ging duren. Vanwege alle tegenslagen is daar gelukkig, met dank aan onze sponsoren, nog een jaar bij gekomen. Dus 2022 wordt dan toch echt ons jaar! Voor komend jaar staat er geen Fastnet op het programma, dus als piekevenement hebben we de Europese kampioenschappen IRC uitgekozen. Dit evenement wordt dit jaar gevaren voor de kust van Breskens. Daar gaan we proberen een zo goed mogelijk resultaat neer zetten om het ROST programma mooi af te sluiten. 

Op dit moment staat de boot hoog en droog op de werf bij Yagra in Hellevoetsluis. Hier zijn we druk bezig om de Ker46 van Uden weer volledig klaar te maken voor het komende seizoen. Dat ging dit jaar anders dan normaal, omdat de boat captain, Pieter Henken, op stage was op een kraanschip aan de andere kant van de wereld. Het team moest hierdoor het klussen zonder hem oppakken. Er werd daarom een strakke planning gemaakt, zodat de boot op tijd klaar is voor het volgende seizoen. De boot is rond de kerst al helemaal geschuurd en opnieuw ge-antifouled. Voor het komend seizoen is het kleinere roer geprepareerd. Dit roer is gunstiger voor de rating. Daarnaast worden er standaard klussen uitgevoerd, zoals het servicen van de lieren en het vervangen of repareren van kapotte items. De winter wordt gebruikt om de lijst met kleinere klussen waar in de zomer minder tijd voor is af te werken. Het weekend van 12 februari is toegewijd aan het servicen van al onze zeilen en in de week van 21 februari wordt de boot  het water in gekraand, zodat we kunnen beginnen met trainen. 

Naast het onderhouden van de boot zijn we als team met elkaar een de slag gegaan. In november hebben we een teamweekend gehad in Friesland. In eerste instantie hebben we hier plezier met elkaar gehad en leuke activiteiten gedaan. Daarnaast hebben we goede gesprekken met elkaar gehad over hoe we als team beter kunnen presteren en de rol van ieder daarin. Dit is een nuttig weekend geweest waarin we met elkaar zijn gegroeid. Hierdoor hebben wij een goede basis hebben gelegd voor het komende seizoen. Halverwege januari hebben we een sessie gehad boven in de teambase van DutchSail. Ruud van der Stroom, onze zeilvoorzitter, was hierbij aanwezig om het seizoen af te trappen. We hebben het  tijdens deze sessie gehad over de planning van het komende seizoen en nieuwe strategieën om komend jaar de concurrentie te snel af te zijn. Veder hebben we een wekelijkse zoom-call met elkaar om een update te geven over de huidige klusstatus en andere zaken.

Als we dan in de week van 21 februari het water op gaan, brengen we de boot zo snel mogelijk naar Scheveningen om daar te gaan trainen. Het IRC EK is inshore, wat wil zeggen dat we twee tot vier korte wedstrijden van ongeveer 60 tot 90 minuten per dag varen. Dit betekent veel boathandling zoals boeirondingen, tacks en gybes. Deze handelingen staan centraal in onze eerste trainingen van het nieuwe jaar. Ter voorbereiding gaan we komend seizoen met de boot drie keer naar de Solent om daar wedstrijden te varen. Met Pasen wordt de RORC easter challange gevaren, in juni de IRC nationals en in juli Cowes Week. Verder varen we aankomend seizoen ook wedstrijden op ons eigen water in Nederland, zoals natuurlijk de Van Uden Reco te Stellendam in april. De planning voor komend seizoen ziet er dus als volgt uit:

Programma ROST 2022

26 februari                              Eerste training, Scheveningen

15-17 april                              RORC Easter Challenge, Cowes (UK)

22-24 april                              Van Uden Reco Regatta, Stellendam

24 mei                                     Vuurschepen race, Scheveningen – Harwich (UK)

26 mei                                     North Sea Race, Harwich (UK) – Scheveningen

4-6 juni                                    North Sea Regatta, Scheveningen

10-12 juni                                IRC UK Nationals, Cowes (UK)

25 juni                                     Round the Island, Cowes (UK)

16-18 juli                                 CAM Race, Lauwersoog – Larvik (NOR)

30 juli – 5 augustus             Cowes Week, Cowes (UK)

22-28 augustus                    IRC Europeans, Breskens

We zijn allemaal gemotiveerd om ondanks de tegenslagen van afgelopen jaren het ROST project goed af te sluiten. We hebben een prachtige planning komend seizoen met mooie evenementen waarin we nog één keer kunnen laten zien wat voor een goed project het ROST is en onze sponsoren trots te maken. We zijn erop gebrand om een goed resultaat neer te zetten in Breskens eind augustus! Blijf ons volgen via de sociale mediakanalen, de website en natuurlijk het Maasnieuws. 

Incasseren, accepteren en doorgaan

Nu de sportzomer van 2021 is afgelopen, is er tijd voor reflectie op hoe het is gegaan. Voor ROST II is dat niet anders. Vorig artikel keken we met het team vooruit naar de wedstrijden die gepland stonden tijdens de zomervakantie. Inmiddels is de zomervakantie weer voorbij en zijn de wedstrijden gezeild. Al ging dat niet altijd zo soepel als gehoopt.

Aan het begin van de zomer bleek dat het Corona virus nog niet klaar was met roet in het eten gooien. Helaas kon het team niet meedoen aan de Round the Island wedstrijd en Cowes – st. Malo wegens de Corona maatregelingen die het Verenigd Koninkrijk op dat moment hanteerde. Deze evenementen waren ingepland als training voor de Fastnet. Hierdoor was het niet mogelijk om van te voren te varen op het water waar het key evenement van ROST II plaats ging vinden. In plaats van de van Uden Ker46 naar Engeland te varen, bleef de boot in Scheveningen. Het Rotterdam offshore sailing team zou echter niet Rotterdams te noemen zijn als we bij de pakken neer gingen zitten, dus al gauw werd er een nieuwe planning gemaakt. Er is een extra offshore training ingepland, en doordat Frans Hinfelaar mee aan boord was, kon het team op het gebied van trim veel leren. De ‘peels’ (wisselingen van de voorzeilen) konden nog eens geoefend worden, het wachtsysteem is geperfectioneerd en er is geëxperimenteerd met wat voor eten aan boord mee gaat tijdens een offshore. Hierna begon het aftellen voor de Rolex Fastnet race.

Begin augustus vertrok ROST II met de van Uden Ker46 dan naar Cherbourg in Frankrijk, om vanuit daar naar Cowes te varen voor de start van de Fastnet. De route van de Fastnet race is dit jaar voor het eerst sinds lange tijd veranderd; de finish is verplaatst naar Cherbourg in Frankrijk in plaats van Plymouth, Verenigd Koninkrijk. Onderweg naar Frankrijk was het team vol goede moed totdat alle meters op de boot uit vielen. Eenmaal in Frankrijk aangekomen werd het uitzoeken wat hiervan de oorzaak was de prioriteit, en de eerste dagen kon daardoor niet getraind worden. Gelukkig werd het punt waar de kortsluiting ontstaan was ontdekt, en kon er daarna getraind worden om de puntjes op de i te zetten. ROST II heeft dit jaar een aantal nieuwe zeilen bij North Sails aangeschaft en deze werden nog een laatste keer getest om te besluiten welke zeilen mee aan boord gingen naar Engeland. De tegenslagen waren echter nog niet op, want de dag voordat er naar Engeland gezeild werd, bleek dat een teamgenoot niet mee kon. Gelukkig stond de reserve bemanning van ROST II op de stijgers van Cherbourgh klaar en werd er met deze last-minute teamwissel naar Engeland gevaren voor de start de wedstrijd.

Op de dag van aankomst op the Isle of Wright voor de Engelse kust vonden er versoepelingen in de Corona maatregelingen van het Verenigd Koninkrijk plaats. Hierdoor was er de avond voor de start net tijd om een rondje door Cowes te lopen. De opties van de route werden doorgesproken en er werd genoten van een laatste goede nachtrust. De volgende dag was de start. In de Solent, het water tussen het Engelse vaste land en Cowes, lagen meer dan 400 boten klaar voor de start. Opmerkelijk was dat het eerste deel van de race de stroom mee was en de wind tegen. Dit is opmerkelijk omdat meestal er stroom tegen is bij het uitvaren van de Solent. Wegens de windvoorspelling was de start voor de grotere klassen naar voren gehaald, waardoor er tot ver uit de Solent stroom mee was. Met 30 knopen wind tegen en stroom mee waren het pittige omstandigheden, en de voorspelling was dat deze wind zeker de eerste 24 uur van de wedstrijd zou blijven. ROST II startte in de IRC Z klasse, als kleinste boot van de vloot. De Ker46 lag samen met indrukwekkende andere boten op de startlijn, zoals de Skorpios (ClubSwan 125ft), de Rambler 88 (Canting keel Sloop), I love Poland (een Volvo 70) en Sailing Poland (een Volvo 65). Daarnaast startte voor de IRC Z klasse een aparte startgroep met IMOCA 60 boten en trimarans. Voor zeilliefhebbers zijn dit meer dan genoeg mooie boten om afgeleid te raken. Als kleinste van de vloot was het startplan simpel: uit de buurt blijven van de grotere boten en rustig starten. Op het laatste moment viel er echter een gat op de startlijn. Door snel handelen van het team kon de Ker46 er net tussen gemanoeuvreerd worden. Dit resulteerde in een wereldstart, als eerste over de lijn met maar een boot, de Rambler 88, in de buurt.

De van Uden Ker46 vooraan bij de Rolex Fastnet 2021 - foto door Paul Wyeth

Na de start begon het opkruisen. De route van de de Fastnet loopt de Solent uit, onder de kust van Engeland door naar het westen, langs de Isles of Scilly, om de Fastnet Rock onder de Ierse kust en dan terug langs de Isles of Scilly naar Chebourgh, Frankrijk. In totaal is dit ongeveer 700 NM, en met de windvoorspelling van dat moment was de verwachting dat ROST II hier iets meer dan vier dagen over zou doen, waarvan zeker de eerste 24 uur opgekruist zou worden tegen de wind in. Als ROST II bij het uiterste puntje van Engeland zou aankomen, was de voorspelling dat de wind zou draaien en afnemen. Voordat dat punt bereikt zou worden, zou er eerst een grote afstand gezeild moeten worden. Helaas wordt hier niet voor niets het woord ‘zou’ gebruikt. Of ROST II op die manier de route had gevaren blijft de vraag. Slechts vier uur na de start, met een huidige positie van tweede plek, moesten we noodgedwongen uit de wedstrijd stappen. Bij het uitvaren van de Solent moeten alle boten langs de geduchte ‘Needles’. Dit stuk kenmerkt zich doordat het als een trechter fungeert. Wind en golven worden van open zee samen geperst door een kleine doorgang, waardoor er harde vlagen en grote golven ontstaan. Aan de ene kant van deze trechter bevinden zich hoge witte kliffen en aan de andere kant een ondiepte, waardoor er weinig ruimte is om te manoeuvreren. De gekozen route was een goede lijn recht uit de Solent en naar open water, alleen onderweg naar het open water kwam de boot hoge golven tegen. Deze golven bleken funest voor de schokbreker in de boeg van de boot. Na een buitengewoon hoge en steile golf, raakte deze los van het frame van de boot. Het team heeft nog even geprobeerd door te zeilen, maar met nog 24 uur opkruisen te gaan, was het niet veilig om door te varen. Het moeilijke besluit werd genomen om de race te staken en de boot en bemanning in veiligheid te brengen. Met de oranje stormzeilen gehesen, draaide de boot zich om, en voer ROST II terug naar de haven in Cherbourg.

Prijsuitreijking Breskens

Terug in Cherbourg was het zaak om te zorgen dat de Ker46 zo snel mogelijk weer vaarklaar gemaakt kon worden. Het seizoen was nog niet voorbij. Met een goede planning kon de Breskens Sailing week en de Kieler woche nog gevaren worden. Er werd even tijd genomen om samen de zaak te verwerken, door middel van goede gesprekken met ijskoude versnaperingen tot diep in de nacht. Hierna kwam het team weer in actie. Na twee avonden nam de wind en de deining af. De Ker46 kon zo veilig naar Breskens gebracht worden, waar Meeusen van Meeusen Composites al klaar stond om aan de boot te werken. In anderhalf week tijd moest de boot gerepareerd worden voor het Nederlands kampioenschap in Breskens. Er is hard gewerkt, en gelukkig was de boot net op tijd klaar. Donderdag 26 augustus werd er getraind, zodat iedereen kon wennen aan zijn inshore posities, en vrijdag 27 augustus startte Breskens sailing week met de coastal wedstrijd. De baan van de coastal werd pas een half uur voor de start bekend gemaakt, en was een uitdagende baan met rakken van soms maar 10 minuten lang. Als tacticus had het team Lobke Berkhout te gast, vers uit de Olympische spelen in Tokyo. Langzaam maar zeker kwam ROST II dan voor het eerst sinds de start van het project in een wedstrijdritme. Dit is terug te zien in de stijgende lijn van de resultaten. Op de laatste dag van het evenement werden er twee eerste plekken gevaren, waardoor de eindscore goed was voor een tweede plek in het totaal klassement.

Na het evenement in Breskens was er net genoeg tijd om thuis schone kleren in te pakken en een nachtje goed te slapen voordat de boot alweer omgevaren moest worden naar Duitsland. De tocht verliep soepel en rond de Duitse Waddeneilanden kon er zelfs even gezeild worden. In Kiel werd het team versterkt door een andere olympische zeiler, Pim van Vugt. Om hem te laten wennen aan de boot en de wedstrijdbaan vast te verkennen werd de dag voor de start van de eerste wedstrijd een oefenrondje gevaren. Tijdens dit rondje bleek dat het team nog niet genoeg pech had gehad, toen plotseling met een harde knal een van de twee runners uit de mast brak bij de laatste downwind. De runners zijn de achter verstaging van de mast en worden gebruikt om de top van de mast te buigen, zodat het grootzeil beter getrimd kan worden. Er kan tot wel vijf ton spanning op de runner gezet worden. Naast het beter trimmen van het grootzeil houden de runners de mast van de boot in positie. Zonder runner kan er niet gezeild worden. Het rondje varen was direct afgelopen en eenmaal terug in de haven van Kiel is het team met man en macht aan het werk gegaan om een carbon en rigging specialist te vinden, met de hoop dat de mast op tijd gemaakt kon worden voor het evenement. De andere zeilteams in Kiel waren behulpzaam en er werd een werf gevonden net achter de sluizen van het Kielerkanaal die kon helpen. Op de dag van de eerste wedstrijden werd de boot naar Knierim Yachtbau gebracht. De mast is uit de boot getakeld en de hele dag is er geklust om hem zo snel mogelijk te repareren. Als een klein geluk bij een ongeluk stond er die dag te weinig wind om wedstrijden te varen, waardoor er geen wedstrijden gemist zijn. Door de inzet van de werf en het team kon er de volgende dag gestart worden, met een gerepareerde mast. Tijdens de rest van het evenement was er weinig wind, waardoor er vier wedstrijden zijn gevaren. Overal is ROST II geëindigd op de tweede plek, achter de Duitse concurrent Halbtrocken en tevens wereldkampioen, een Mills 45.

Na deze veel bewogen zomer is de van Uden Ker46 veilig thuis gebracht in de haven van Scheveningen. Voor de nazomer staan wat zeildagen met sponsoren op de planning, waarna de boot naar Hellevoetsluis gaat voor de wintermaanden. Hierin heeft het team de tijd om de boot de nodige liefde te geven en op te knappen voor aankomend jaar. Er is veel geleerd deze zomer over trimmen, navigeren, tactiek, het team en wedstrijden in competitieve velden. Maar vooral hebben we geleerd om tegenslagen te incasseren, accepteren en door te gaan. Materiaal pech is nou eenmaal onderdeel van de sport, maar hier mee omgaan en niet opgeven ook. Ondanks de tegenslagen heeft ROST II een goede zomer achter de rug. De twee tweede plekken laten zien dat het team op de goede weg is, maar we zijn er nog niet. Nu eerst een winter klussen en de opgedane kennis verwerken, dan kunnen we volgend seizoen de winst binnen slepen!

Start Rolex Fastnet 2021 - foto van Paul Wyeth

Fastnet 2021, here we come!

In maart werden er eindelijk versoepelingen kenbaar gemaakt waardoor zeilers onder de 25 jaar oud weer in teamverband mochten trainen. Dit gaf ROST II het startsein om weer volop te gaan zeilen. De boot ligt sindsdien in Scheveningen, waar er al flink aantal weekenden gezeild is. Zo komt stapje voor stapje ons keyevent, de Rolex Fastnet 2021, dichterbij.

Foto door Twirre Bogaard

De eerste trainingen na het extra lange winteronderhoud werden we gelijk goed wakker geschud door de coach Gerd-Jan Poortman, om te kijken of het niveau op dezelfde hoogte was als afgelopen oktober tijdens de laatste training voor de winter. Gedurende de eerste trainingen werden er daarom korte up-down baantjes gevaren, waardoor er op hoog tempo verschillende manoeuvres geoefend konden worden. Al snel draaide het team weer als een goed geoliede machine; we waren het gelukkig niet verleerd dus. Omdat een aantal zeilers nog geblesseerd was hebben oud ROST I zeilers Floris van Hemert en Hans van Dam mee gezeild om te helpen op het voordek of met het sturen. Ter bevordering van de trimkennis is professioneel zeiler Frans Hinfelaar aan boord gestapt tijdens een van de trainingsdagen. Na elke training volgt er een digitale nabespreking via Teams, waarbij de navigator Stan Schouten alle nummers en data heeft verwerkt in overzichtelijke grafieken. Op deze manier kan iedereen leren omgaan met de performance  data van de boot, terwijl er nieuwe informatie over hoe er gevaren wordt naar voren komt. Voor de training met Frans Hinfelaar kwam deze nabespreking extra goed van pas. Door zijn focus op de trim van de zeilen, kon na die training duidelijk in de meetgegevens gezien worden wat wel en niet helpt voor het opgang krijgen van de snelheid van de boot.

Na miraculeus snel herstel van de geblesseerden, met dank aan het Maasnetwerk, zijn de eerste offshore trainingen gevaren. Omdat wedstrijden zoals de North Sea Regatta wegens Covid-19 zijn afgelast dit jaar, heeft het team hiervoor zelf twee offshore trainingsweekenden gepland. De trainingen betreffen twee keer een rondje van circa 150 NM om de windmolenparken voor de Scheveningse kust. Als het een beetje waait, vliegt de van Uden Ker46 hier makkelijk binnen 24 uur omheen. Hierdoor is het een goede offshore trainingsbaan. Er kan op deze manier geoefend worden met een wachtsysteem, het meenemen van eten en drinken voor 14 personen, en er worden andere zeilen gebruikt dan tijdens een inshore. Door het wachtsysteem wisselt de bemanning vaker van positie, waardoor iedereen andere posities dan zijn ‘vaste’ positie probeert. De eerste van deze twee trainingen stond er gemiddeld 11 knopen wind, met een maximum van 15 knopen. Op dinsdag avond 11 mei om 19:00 werd er gestart, waarna de boot woensdag rond 13:00 weer in de haven van Scheveningen lag. Er werden meerdere keren zeilen gewisseld, posities gewisseld en het team heeft weer kunnen ervaren hoe het is om in het donker te zeilen. De tweede training begon die vrijdagmiddag erop, met een start om 12:00. Tijdens het tweede rondje was er helaas weinig wind, waardoor er om een uur of elf op zaterdag ochtend de motor werd gestart, zodat de boot om 13:00 weer in de Scheveningse haven lag. Dit tweede rondje was een goede training om te blijven proberen de boot op maximale snelheid te laten varen, ook al is het water zo vlak als een spiegel.

Naast training op het water is het team zich ook op andere manieren aan het voorbereiden op de Rolex Fastnet in augustus. Zo hebben 10 bemanningsleden gezamenlijk de Offshore Personal Safety training gevolgd in maart. Tijdens deze training is er geoefend met het blussen van branden, de werking van een safety raft en het geven van eerste hulp. Daarnaast worden er online meetings over safety, het wedstrijd regelement en de Fastnet baan gevolgd. Het team blijft momenteel nieuwe dingen proberen, op gebied van voeding, trim en zelfs zeil dropsystemen. Deze opgedane kennis en experimenten kunnen nog uitgebreid getest worden voodat we starten aan de Rolex Fastnet in augustus. Er staan namelijk nog een aantal andere offshore trainingen op de planning. Terwijl Coach Gerd-Jan Poortman en Tacticus Lars van Stekelenborg mee varen met The Ocean Race Europe in team Childhood I (met onder andere oud-ROST I zeilers Max Deckers en Laura van Veen), wordt de van Uden Ker46 weer in topconditie gebracht. In het weekend van 18 juni wordt er een offshore training gedaan onder leiding van Frans Hinfelaar, waarna de boot eind juni wordt overgevaren naar Engeland voor trainingen in Cowes, de Round The Island wedstrijd en Cowes – St. Malo. Hierna wordt dan het evenement gevaren waar al twee jaar naartoe wordt gewerkt: de Rolex Fastnet 2021. Het doel van het evenement is om dit zo goed mogelijk te varen en alles wat we de afgelopen twee jaar geleerd hebben te laten zien. Wil je ons volgen onderweg naar de Fastnet? Volg ons dan op instagram/facebook/LinkedIn!

Foto door Twirre Bogaard

Stappen van 1,5m richting het komende seizoen.

Nu bekend is dat de lockdown langer gaat duren en daarmee de uren op het water nog meer beperkt worden, is het team zoekende naar nieuwe manieren om er steeds beter voor te staan wanneer de lockdown eindelijk opgeheven wordt.

Nog steeds word er regelmatig geklust aan de boot, temperaturen van -8 en sneeuw houden ons daarbij niet tegen, zelfs dan gaat het feest nog door! Daarnaast worden er regelmatig zoom/teams calls gehouden om het contact onderling te onderhouden en ideeën uit te wisselen.

Het PR-team maakt gebruikt van de avondklok, nu we toch allemaal na 21:00 thuis zitten, om een frisse wind te geven aan de sociale media van ROST. We zijn sinds kort te vinden op LinkedIn, en achter de schermen wordt er gewerkt aan een serie video updates. Op deze manier houden we onze social media kanalen warm, zodat wanneer de regels omtrent Covid-19 versoepelen iedereen weer kan genieten van gave filmpjes waarbij we met volle zeilen en een boatspeed van 25kts downwind over de golven pletteren.

Ondertussen draagt iedereen bij aan het werven van financiering om onze toekomstplannen waar te kunnen maken. Om mee te kunnen doen op topniveau zijn er zo nu en dan nieuwe materialen nodig, en die kosten natuurlijk geld. Als team zijn we samen bezig met het werven van fondsen hiervoor, zodat we met ROST II de traditie van ROST I om de prijzenkast op de societeit te vullen kunnen voortzetten. Een voorbeeld hiervan is de samenwerking van het team met TNG watches, waarbij een limited edition Maas-horloge lijn is gemaakt, waarvan een deel van de opbrengst naar ROST II gaat. Op het horloge staat een klein pictogram van de welbekende Van Uden Ker47 en de vlag van KR & ZV de Maas.

Wat zijn die toekomstplannen dan? Waarvoor we ons nu al ruim een half jaar aan het voorbereiden zijn? Alle motivatie voor de eerdergenoemde initiatieven komt voort uit de grote plannen die gemaakt zijn voor het komende jaar. Het team wil het meest mogelijke uit 2021 halen, ondanks de rare tijden waarin we leven. De planning voor het komende jaar zit er dus als volgt uit voor ROST II:

-          Van Uden Reco 23-25 April

-          Cervantes Trophy 1 Mei

-          Cowes – Le Havre 160NM

-          Vuurschepen Race 11 Mei

-          Scheveningen – Harwich 110 NM

-          North Sea Race 11 Mei

-          Harwich – Scheveningen 180NM

-          North Sea Regatta inshore 21-24 Mei

-          La Trinite – Cowes 4 Juli 350NM

-          Cowes – st. Malo race 9 Juli 150NM

-          Rolex Fastnet Race 8 Augustus 695NM

-          Breskens Sailing Week NK September

Met zo’n jaar in het vooruitzicht kunnen wij haast niet meer wachten om weer te kunnen beginnen met trainen. Tot die tijd zal het helaas blijven bij zoom calls en de crosstrainer thuis.

Volgend zeilseizoen in zicht!

Het is alweer een jaar geleden sinds we met de selectie van ROST II zijn begonnen. Terwijl vorig jaar (het pre-Corona tijdperk) eeuwen geleden lijkt, is dit jaar toch weer voorbij gevlogen. Het jaar heeft voor veel uitdagingen gezorgd binnen de sport en het dagelijks leven. Maar zoals men zegt: ‘je moet roeien met de riemen die je hebt’, en dat hebben we zeker gedaan.

Op het begin van het ROST II traject is er in de wintermaanden veel geklust aan de Van Uden Ker46. Toen de boot in februari het water in ging was de selectie nog niet rond, waardoor de eerste trainingen veel gewisseld werd om tot een basis team te komen. Vervolgens kreeg iedereen de kans om verschillende posities in de boot te proberen. Toen op 12 maart de lockdown werd aangekondigd wegens de eerste golf van Corona besmettingen, volgde een lange tijd zonder zeiltrainingen. In deze periode werd de draad al snel virtueel op gepakt door middel van sportsessies en informatieve zoomcolleges met ROST I. In juni konden we weer het water op en werd het selectieproces afgerond. Zodra de selectie rond was en het ROST II team stond, kon er gewerkt worden aan het lange termijn doel: zo goed mogelijk presteren op de Rolex Fastnet race van 2021. Afgelopen zomer is er zoveel mogelijk getraind om de gemiste trainingen in maart, april en mei in te halen. Eind augustus was het dan eindelijk zo ver en deden we onze eerste offshore ervaringen op als team op. Uiteindelijk was het mogelijk om de voortgang te testen tijdens de Kielerwoche en de Bruinebank race. Hoewel we met een tevreden gevoel terug kijken op de resultaten van deze evenementen, is het duidelijk geworden dat er nog een lange weg te gaan is voordat het gewenste resultaat gehaald kan worden tijdens de Fastnet.

Inmiddels is het zeilseizoen van 2020 (vervroegd) afgelopen. De boot is onlangs van Scheveningen naar Hellevoetsluis gebracht waar zij door Yagra Jachtservice uit het water is gehaald. Hier gaat het nodige winteronderhoud weer worden uitgevoerd. Ten opzichte van vorig jaar is het helaas dit jaar niet mogelijk om gezellig met het team te klussen, daarom worden de klusdagen verdeel in groepjes van drie. Opnieuw wordt de tijd die we niet op het water zijn goed benut. Onze boatcaptain Pieter, heeft bijvoorbeeld tijdens zijn zeil-loze zondagen een eigen verwarmingssysteem voor in de boot geklust. De website en social media accounts worden bijgewerkt en er worden zoomsessies gehouden om met het team samen op een lijn te komen en persoonlijke doelen te stellen. We hebben de tijd benut om de zeilen op een ongebruikelijke plek te laten drogen en uit te zoeken. Gezien de horeca gesloten is, konden de zalen van de Delftsche Studenten Societeit ‘Phoenix’ en de studentendiscotheek ‘ Lorre’ in hartje Delft hiervoor gebruikt worden. De nieuwe Corona maatregelen van oktober bieden wat dat betref weer andere kansen.

Nu de tweede piek van Coronabesmettingen in Nederland achter ons ligt, kunnen we gaan kijken naar het aankomende jaar. Met het oog op het tweede seizoen van ROST II zijn de voorbereidingen in volle gang zodat er zo veel mogelijk geleerd kan worden en we met het best mogelijke team aan de start van de Fastnet in augustus verschijnen. Er worden offshore survival cursussen gepland, nieuwe data-analyse software zoals KND getest, de begroting voor 2021 wordt opgesteld en eventuele trainingsevenementen worden uitgezocht. Hoe de situatie in februari eruit ziet kunnen we natuurlijk niet voorspellen, hierdoor blijft het spannend welke evenementen uiteindelijk gevaren kunnen worden. Voor nu focussen wij ons op de toekomst en proberen we binnen de restricties van het virus ons zo goed mogelijk voorbereiden. We kijken ernaar uit om weer het water op te gaan en zetten nu alle zeilen bij om op volle kracht te beginnen aan volgend zeiljaar!

Vliegend over de start in Kiel, de eerste offshore van het ROST II

Sinds de laatste post heeft de wereld niet stil gestaan. De regels met betrekking tot teamsporten en Corona zijn vanaf juli versoepeld. Gelukkig hebben we met het Rotterdam Offshore Sailing Team de lockdown effectief benut, hierdoor waren we volledig voorbereid om per 1 juli gelijk van start te kunnen gaan. Na een kort overleg met onze sponsoren, gooiden we de trossen los om de gemiste trainingsuren op het water in te halen.

Dat het team het zeilen had gemist was duidelijk te merken, want vanaf juli werd er wekelijks minstens twee dagen met volledige bemanning getraind. Gelukkig had onze coach Gerd-Jan Poortman het zeilen minstens zo erg gemist, want zonder coach kunnen we natuurlijk niet het water op. Door deze vele trainingsdagen hadden we als team een steile leercurve, en was de voortgang elke training zichtbaar. Iedereen leerde zijn positie in de boot steeds beter kennen, en daarnaast kwam de bemanning van ROST I vaak genoeg over de vloer (door de kuip?) om hun expertise met betrekking tot de boot, de Van Uden Ker46, te delen. Naast de professionele kennis van Gerd-Jan heeft Simeon Tienpont een training mee gevaren om ons tips te geven. Zo heeft het team elke training weer stappen gezet, en werd het kernteam gevormd.

Na al die trainingsuren wil je als team niets liever dan meten waar je staat ten opzichte van de concurrent. Ten tijde van ‘social distancing’ is dit lastiger dan voorheen, omdat de veiligheid en gezondheid van de verschillende zeilteams voorop staat en 1,5 meter afstand mogelijk moet zijn. Dit resulteerde in een zoektocht naar wat voor evenement mogelijk was, met N.K.’s die wel of niet doorgingen, evenementen waar met een onvolledig team gestart moest worden, en evenementen in Duitsland of toch Engeland. Uiteindelijk was de kogel door de kerk, en kon het team met dank aan Gill volledig in teamkleding, inclusief mondkapje, aan de start van de Kielerwoche verschijnen. Begin september vertrok de boot naar Kiel, om tegen twaalf andere boten te varen in de ORC klasse voor het Duits kampioenschap. Voor velen van de bemanning was dit de eerste offshore ervaring. Zo konden we kennis maken met in het donker zeilen, een vier-uur-op/vier-uur-af wacht systeem, freeze dried adventure food en het zorgen voor elkaar, de boot en jezelf. Nadat de eerste nacht overleefd was en we het Kieler kanaal achter ons hadden gelaten, is er op de Oostzee nog een nacht doorgetraind.

In Kiel begon het open Duits kampioenschap met een welkomrace van 28 nm. Onze race begon met een volgens de wedstrijdorganisatie van de Kielerwoche ‘perfect start’. Helaas verloren we door een technische fout gelijk na de start onze vergelijkbare tegenstander, een Duits team op een mills 45, uit het oog. Uiteindelijk hebben we de race in 6 uur 29 minuten en 28 seconden gevaren. De volgende drie dagen voeren we drie inshore races per dag. Hierbij was het Duitse team een leuke concurrent, je komt immers weinig andere carbon racemonsters tegen en dit leverde daardoor een mooie strijd op het water. Op de relatief kleine baan van de inshore races hebben we onszelf en de boot hard gepushed en grenzen opgezocht. In totaal zijn er negen races gevaren, waarbij we als beste resultaat een tweede plek hebben gevaren en in totaal op de zevende plek zijn gefinisht. Door de verschillende weercondities van soms 8 knopen naar 28 knopen hebben we als team veel geleerd. We hebben elkaar beter leren kennen, onder andere door de avond sessies van ‘we by me’ onder leiding van Gerd-Jan. Daarnaast hebben we ook de boot beter leren kennen en is het ons duidelijk geworden dat ondanks dat we al ver gekomen zijn, we nog veel moeten trainen om in de toekomst wel die eerste plek te bemachtigen.

De leerzame ervaring van de tocht naar Kiel en de vier wedstrijddagen was nog niet afgelopen of we vertrokken alweer halsoverkop terug naar Nederland om op vrijdag 11 september om 06:00 ’s ochtends aan te komen in Scheveningen. Op diezelfde vrijdag om 19:00 zouden we immers weer starten bij de Bruine Bank race. De broodnodige uurtjes slaap moesten nog even op zich wachten, want na aankomst moest eerst de boot leeg geruimd en schoongemaakt worden, om vervolgens het nieuwe rantsoen in te laden. De stemming zat er na die twee weken samen op de boot te zijn nog steeds goed in, en om 17:30 voeren we de haven weer uit op weg naar de start. De Bruine Bank race is een wedstrijd van 100 nm en is een van de oudste zeilwedstrijden in Nederland. Iedere boot mag zelf kiezen of de baan met de klok mee, of tegen de klok in wordt gezeild en op aanwijzing van onze navigator besloten we de baan met de klok mee te zeilen. Na een goede start volgde een korte upwind met daarna een reach waarbij we met onze fractionele code zero wegvoeren van de groep. De hele nacht door hebben we met veertien man de boot gezeild. Het waren ideale omstandigheden, met 16 knopen wind en milde temperaturen. Vanuit de rail kon je de lichtgevende algen van de boot zien afspatten, en doordat er geen wolkje aan de lucht was, waren er ontelbaar veel sterren te zien. Na 10 uur 7 minuten en 17 seconden denderden we met een bootsnelheid van 16 knopen bij het eerste ochtend licht over de finish. Dat al onze trainingsuren niet voor niets waren geweest hoorde we later die dag tijdens de virtuele prijsuitreiking. Onze eerste prijs was dan eindelijk binnen! We zijn ontzetten blij en trots dat we de eerste plek hebben bemachtigd, en daarbij ook het baanrecord dat sinds 2009 stond hebben verbroken.

De afgelopen zomermaanden zijn in sneltreinvaart voorbij gevlogen. We zijn met ROST II veel gegroeid op zeilgebied, in bootkennis en als team. Door de offshore ervaring en de resultaten in Duitsland weten we dat we nog veel te leren hebben voordat we ons doel om de Fastnet te winnen kunnen bereiken. De komende wintermaanden zullen we door blijven trainen, zodat we er volgende zomer weer sterker voor staan. Graag bedanken we onze sponsoren en onze coach Gerd-Jan Poortman voor de mogelijkheden die het Rotterdam Offshore Sailing Team ons biedt. Tot bij de volgende wedstrijd!

Foto door Twirre Bogaard