North Sea Regatta 2019

Twee weken geleden hebben wij met veel plezier en ook succes de Vuurschepen race en de North Sea Race gevaren. Het op- en neertje naar Engeland was leerzaam en voegde veel toe voor het grote doel van dit seizoen: Het winnen van de Fastnet. Echter, werden vorig weekend de laarzen, het vriesdroogvoer en de hoofdlampjes ingeruild voor droplijnen, Isostar en heel veel manoeuvres.

Tijdens de North Sea Regatta gaat het weer allemaal om inshore zeilen. Drie dagen lang korte wedstrijden en veel actie. Op vrijdag werden de puntjes op de i’s gezet om de boot weer in ‘inshore modus’ te krijgen. Het plan was om na een ochtend klussen ’s middags te trainen, maar door de stevige wind ging dat feestje niet door. Maar als we dan toch met z’n allen in Scheveningen zijn, kun je maar beter de handjes uit de mouwen steken en wat klussen op de boot oppakken. Grinder reparatie voltooien? Check! Installeren van antenne voor het ophalen van weerberichten tijdens de Fastnet? Check! Bevestigingssysteem voor waterjerrycans gemaakt? Check!

Zaterdag werd, zoals voorspeld, niet gevaren. Alle modellen waren het eens: Het gaat een stevig potje waaien zaterdag. Ook daarom wederom genoeg kansen voor het team om de boot verder te optimaliseren. Vlak voor de lunch kregen we een uitnodiging van de Malherbe Group om met de aanwezigen te komen lunchen in het kantoor met uitzicht over de haven. Na een vriendelijk ontvangst en een heerlijke lunch werden de laatste voorbereidingen gedaan en waren we klaar om zondag te vlammen.

Zondag vier korte wedstrijden in de condities waarin wij als team excelleren: 8-14 knopen. De laatste echte inshore wedstrijd was de VanUdenReco een kleine twee maanden geleden. We voeren vroeg uit en na wat tacks, hoists, gybes en drops was het team weer op oorlogssterkte. De 4 wedstrijden zijn ook niet slecht gevaren: 3-1-1-1.

Maandag gingen wederom vroeg de trossen los want we wisten: Als we vandaag goed varen, winnen we de NSR Inshore in zowel ORC als IRC, iets wat twee jaar geleden onhaalbaar leek en tot dit weekend ook nog niet gelukt was.

Ondanks dat iedereen super gefocust was, kon het geluid van de drone van Twirre niet onopgemerkt blijven. Hij is een paar keer langs gevlogen en heeft ongelofelijk mooie beelden van de wedstrijd gemaakt.

Wedstrijd één goed gevaren maar tijdens het laatste rak kwam er van de bakboord lier een gek geluid en als de grinders draaide, leek er iets te verspringen. Vervelend, maar nog geen man overboord: De wedstrijd succesvol uitgevaren en na de finish dook de boat captain Pieter er meteen op. Na een korte reparatie was het tijd voor de laatste twee wedstrijden waar alles vanaf hing. Twee goede starts en twee snelle races later keek Max gespannen op zijn horloge: Wat was het tijdverschil tussen ons en Elke?

Licht gespannen voeren we terug naar de haven en kon de boot klaar gemaakt worden voor de oversteek naar Engeland. Nauwelijks begonnen met opruimen kwam Gerd Jan al met een blaadje met drankjes en de verlossende woorden: “We zijn Nederlands Kampioen!”

De prijsuitreiking was er eentje om lang op terug te kijken. Maar liefst vijf keer mochten we naar voren om een prijs op te halen. Winner IRC 1 Overall, Winner ORC 1 Overall, Winner IRC 1 Inshore, Winner ORC 1 Inshore en tenslotte de SuperCup, voor het team met totaal laagste aantal punten. Deze trofee is uniek in zijn betekenis maar ook in zijn formaat, vergelijkbaar met de dimensies van onze voordekkers!

We kijken als team met trots en plezier terug op de North Sea Regatta. Echter, het zou een verloren weekend zijn als we er niks van zouden hebben geleerd. Iedereen heeft bij kunnen leren en nog meer uren kunnen maken. De volgende keer zijn we nog beter, nog slimmer, nog tactischer maar ook: nog sterker. We duiken als team weer terug de sportschool in om tijdens de volgende race van Cowes naar St. Malo alles uit de laatste training te halen en daar nog één keer te oefenen voor waar het om draait: De Fastnet Race!