De vuurschepen- en North Sea Race

In het laatste verslag van ROST konden jullie lezen hoe de eerste offshore dit jaar was gelopen. Deze race gaf ons een goed overzicht over de stappen die we nog moesten maken.  

Op de training van 26 mei gingen we druk aan de slag om alle zeilwissels goed te krijgen. 

 Nu was het tijd om de volgende stap te zetten tijdens de Vuurschepen race (Scheveningen - Harwich +- 120 nm) en de North Sea race (Harwich - Scheveningen +- 180 nm). Onze trouwe schipper en coach Gerd Jan Poortman lieten we deze keer op de kant staan. Voor deze twee races namen we Wouter Verbraak mee als coach en schipper. Wouter heeft de Volvo Ocean race en de America’s cup gevaren. In tegenstelling tot Gerd Jan staat hij voornamelijk achter op de boot als Navigator, Strateeg of Tacticus. Waar we normaal een voordek expert hebben hadden we nu een achterdek expert. Dit gaf het achterdek een giga kans om te leren en de rest van de boot de optie om is een keer een heel ander perspectief te horen. 

 Dat we veel gingen leren werd al duidelijk toen Wouter aankwam in Scheveningen, de leer punten en vragen vlogen voorbij. Hoe benader je een offshore, specifieke meteorologische verschijnselen, het meer offshore maken van polars, interpretatie van Expedition output, sailcharts, mast settings, energieverdeling, alles kwam voorbij. En met een grote glimlach zei hij op een gegeven moment nog: Vergeet niet even langs de hele route goed in te zoemen, we weten hoe dat kan aflopen….

Na een licht turbulente start met een zeillat die wou ontsnappen vlak voor het 5 minuten signaal waren we onder weg. Een kruisrak van 4 nm en daarna een lange reach. Maar pas daarna werd het echt interessant dit was het moment waar de wedstrijd voornamelijk beslist zou worden. Er kwam een hogedrukgebied over wat ons twee opties gaf: er hoog in varen en de shift opvangen of lager varen en op tijd weg gijpen om meer druk te houden. De afweging was dus windshift of druk. Wij kozen ervoor om een gedeelte van de shift op te pakken en daarna ons naast de vloot te positioneren zodat wij eerder in de druk zaten dan de rest van de vloot. Dit pakte er goed uit!

 We kwamen als eerste uit het hogedrukgebied en gaven deze positie op de reaches erna niet meer weg. We finishte als eerste op line honneurs en als eerste in onze klasse!  

 Nadat we 2 dagen rust hadden gehad in Engeland, begon de North Sea Race. Vrijdag ochtend hadden we met zijn alle om 7 uur ontbijt bij de bed & breakfast. 

Na de sluis was het nog 2 uur varen naar de start en dus ook 2 uur om de boot klaar te maken voor de race. Er moest nog een kleine rig check gedaan worden om te controleren dat alles nog goed zat. Bij het omhoog grinden van Tom kwam er een hard geluid uit de lier. Na een kort onderzoek bleek dat de bracket van de grinder T-stuk loskwam. Met nog anderhalf uur voor de start hebben Dick, Niek en pieter dit weten te stutten met behulp van de nood helmstok en een reserve torsie grinder buis.  Hierna konden de lieren gebruikt worden voor de wedstrijd.

De start was aardig spannend en kwam er snel aan, iedereen stond op zijn vaste posities en onder leiding van Jolbert werden de calls gegeven zodat we mooi van de lijn wegkwamen. De race zag eruit als een korte race die snel voor bij zou zijn. We hadden een mooie 18-22 knopen uit zuid/zuid-west. De eerste paar rakken bevatte veel zeilwissels waarbij we voorbij het veld van ongeveer 70 boten voeren. 

Max had de dag ervoor de route uitgezet in zijn computer en had in de regels gelezen dat iedereen 500 meter vrij moest blijven van een windmolen. Na lang onderzoek was hij erachter gekomen dan de kleinste afstand van 2 windmolens 1150m was dit leverde dus voor ons een gat op van 150m. Dit plan zou alleen werken als de wind uit de juiste richting zou komen. Eenmaal aangekomen bij het windpark bleek dat het perfect zou gaan. Deze shortcut zou ons 1 mijl opleveren. Wij lagen net voor de Baraka die tactisch recht achter ons aanvoer. 

Na het succesvol uitvoeren van deze handelingen kwam een lang stuk voor de wind naar Smiths Knoll hier zijn we in een verkort wachtsysteem gegaan van 2 uur op 2 uur af zodat iedereen wat rust zou kunnen pakken. Tijdens de off-watch periode kon iedereen wat eten of een beetje slapen. Dit hele stuk bleven we wel in het zicht en AIS bereik van de Baraka. Uiteindelijk waren we rond 21:00 bij Smiths Knoll en zouden we beginnen aan de oversteek naar de NAM 22 boei voor Katwijk. 

De volgende ochtend kwamen we rond een uur of 5 in de buurt van de volgende boei. We kwamen samen met de Baraka en de Boudragon. Het was uiteindelijk heel spannend naar de finish. Uiteindelijk binnen 2 minuten met drie boten tegelijk binnen in een spannende finish.

 Na een weekje bijkomen, kijken nu uit om morgen te beginnen aan de North Sea Regatta.