North Sea Regatta 2019

Twee weken geleden hebben wij met veel plezier en ook succes de Vuurschepen race en de North Sea Race gevaren. Het op- en neertje naar Engeland was leerzaam en voegde veel toe voor het grote doel van dit seizoen: Het winnen van de Fastnet. Echter, werden vorig weekend de laarzen, het vriesdroogvoer en de hoofdlampjes ingeruild voor droplijnen, Isostar en heel veel manoeuvres.

Tijdens de North Sea Regatta gaat het weer allemaal om inshore zeilen. Drie dagen lang korte wedstrijden en veel actie. Op vrijdag werden de puntjes op de i’s gezet om de boot weer in ‘inshore modus’ te krijgen. Het plan was om na een ochtend klussen ’s middags te trainen, maar door de stevige wind ging dat feestje niet door. Maar als we dan toch met z’n allen in Scheveningen zijn, kun je maar beter de handjes uit de mouwen steken en wat klussen op de boot oppakken. Grinder reparatie voltooien? Check! Installeren van antenne voor het ophalen van weerberichten tijdens de Fastnet? Check! Bevestigingssysteem voor waterjerrycans gemaakt? Check!

Zaterdag werd, zoals voorspeld, niet gevaren. Alle modellen waren het eens: Het gaat een stevig potje waaien zaterdag. Ook daarom wederom genoeg kansen voor het team om de boot verder te optimaliseren. Vlak voor de lunch kregen we een uitnodiging van de Malherbe Group om met de aanwezigen te komen lunchen in het kantoor met uitzicht over de haven. Na een vriendelijk ontvangst en een heerlijke lunch werden de laatste voorbereidingen gedaan en waren we klaar om zondag te vlammen.

Zondag vier korte wedstrijden in de condities waarin wij als team excelleren: 8-14 knopen. De laatste echte inshore wedstrijd was de VanUdenReco een kleine twee maanden geleden. We voeren vroeg uit en na wat tacks, hoists, gybes en drops was het team weer op oorlogssterkte. De 4 wedstrijden zijn ook niet slecht gevaren: 3-1-1-1.

Maandag gingen wederom vroeg de trossen los want we wisten: Als we vandaag goed varen, winnen we de NSR Inshore in zowel ORC als IRC, iets wat twee jaar geleden onhaalbaar leek en tot dit weekend ook nog niet gelukt was.

Ondanks dat iedereen super gefocust was, kon het geluid van de drone van Twirre niet onopgemerkt blijven. Hij is een paar keer langs gevlogen en heeft ongelofelijk mooie beelden van de wedstrijd gemaakt.

Wedstrijd één goed gevaren maar tijdens het laatste rak kwam er van de bakboord lier een gek geluid en als de grinders draaide, leek er iets te verspringen. Vervelend, maar nog geen man overboord: De wedstrijd succesvol uitgevaren en na de finish dook de boat captain Pieter er meteen op. Na een korte reparatie was het tijd voor de laatste twee wedstrijden waar alles vanaf hing. Twee goede starts en twee snelle races later keek Max gespannen op zijn horloge: Wat was het tijdverschil tussen ons en Elke?

Licht gespannen voeren we terug naar de haven en kon de boot klaar gemaakt worden voor de oversteek naar Engeland. Nauwelijks begonnen met opruimen kwam Gerd Jan al met een blaadje met drankjes en de verlossende woorden: “We zijn Nederlands Kampioen!”

De prijsuitreiking was er eentje om lang op terug te kijken. Maar liefst vijf keer mochten we naar voren om een prijs op te halen. Winner IRC 1 Overall, Winner ORC 1 Overall, Winner IRC 1 Inshore, Winner ORC 1 Inshore en tenslotte de SuperCup, voor het team met totaal laagste aantal punten. Deze trofee is uniek in zijn betekenis maar ook in zijn formaat, vergelijkbaar met de dimensies van onze voordekkers!

We kijken als team met trots en plezier terug op de North Sea Regatta. Echter, het zou een verloren weekend zijn als we er niks van zouden hebben geleerd. Iedereen heeft bij kunnen leren en nog meer uren kunnen maken. De volgende keer zijn we nog beter, nog slimmer, nog tactischer maar ook: nog sterker. We duiken als team weer terug de sportschool in om tijdens de volgende race van Cowes naar St. Malo alles uit de laatste training te halen en daar nog één keer te oefenen voor waar het om draait: De Fastnet Race!

De vuurschepen- en North Sea Race

In het laatste verslag van ROST konden jullie lezen hoe de eerste offshore dit jaar was gelopen. Deze race gaf ons een goed overzicht over de stappen die we nog moesten maken.  

Op de training van 26 mei gingen we druk aan de slag om alle zeilwissels goed te krijgen. 

 Nu was het tijd om de volgende stap te zetten tijdens de Vuurschepen race (Scheveningen - Harwich +- 120 nm) en de North Sea race (Harwich - Scheveningen +- 180 nm). Onze trouwe schipper en coach Gerd Jan Poortman lieten we deze keer op de kant staan. Voor deze twee races namen we Wouter Verbraak mee als coach en schipper. Wouter heeft de Volvo Ocean race en de America’s cup gevaren. In tegenstelling tot Gerd Jan staat hij voornamelijk achter op de boot als Navigator, Strateeg of Tacticus. Waar we normaal een voordek expert hebben hadden we nu een achterdek expert. Dit gaf het achterdek een giga kans om te leren en de rest van de boot de optie om is een keer een heel ander perspectief te horen. 

 Dat we veel gingen leren werd al duidelijk toen Wouter aankwam in Scheveningen, de leer punten en vragen vlogen voorbij. Hoe benader je een offshore, specifieke meteorologische verschijnselen, het meer offshore maken van polars, interpretatie van Expedition output, sailcharts, mast settings, energieverdeling, alles kwam voorbij. En met een grote glimlach zei hij op een gegeven moment nog: Vergeet niet even langs de hele route goed in te zoemen, we weten hoe dat kan aflopen….

Na een licht turbulente start met een zeillat die wou ontsnappen vlak voor het 5 minuten signaal waren we onder weg. Een kruisrak van 4 nm en daarna een lange reach. Maar pas daarna werd het echt interessant dit was het moment waar de wedstrijd voornamelijk beslist zou worden. Er kwam een hogedrukgebied over wat ons twee opties gaf: er hoog in varen en de shift opvangen of lager varen en op tijd weg gijpen om meer druk te houden. De afweging was dus windshift of druk. Wij kozen ervoor om een gedeelte van de shift op te pakken en daarna ons naast de vloot te positioneren zodat wij eerder in de druk zaten dan de rest van de vloot. Dit pakte er goed uit!

 We kwamen als eerste uit het hogedrukgebied en gaven deze positie op de reaches erna niet meer weg. We finishte als eerste op line honneurs en als eerste in onze klasse!  

 Nadat we 2 dagen rust hadden gehad in Engeland, begon de North Sea Race. Vrijdag ochtend hadden we met zijn alle om 7 uur ontbijt bij de bed & breakfast. 

Na de sluis was het nog 2 uur varen naar de start en dus ook 2 uur om de boot klaar te maken voor de race. Er moest nog een kleine rig check gedaan worden om te controleren dat alles nog goed zat. Bij het omhoog grinden van Tom kwam er een hard geluid uit de lier. Na een kort onderzoek bleek dat de bracket van de grinder T-stuk loskwam. Met nog anderhalf uur voor de start hebben Dick, Niek en pieter dit weten te stutten met behulp van de nood helmstok en een reserve torsie grinder buis.  Hierna konden de lieren gebruikt worden voor de wedstrijd.

De start was aardig spannend en kwam er snel aan, iedereen stond op zijn vaste posities en onder leiding van Jolbert werden de calls gegeven zodat we mooi van de lijn wegkwamen. De race zag eruit als een korte race die snel voor bij zou zijn. We hadden een mooie 18-22 knopen uit zuid/zuid-west. De eerste paar rakken bevatte veel zeilwissels waarbij we voorbij het veld van ongeveer 70 boten voeren. 

Max had de dag ervoor de route uitgezet in zijn computer en had in de regels gelezen dat iedereen 500 meter vrij moest blijven van een windmolen. Na lang onderzoek was hij erachter gekomen dan de kleinste afstand van 2 windmolens 1150m was dit leverde dus voor ons een gat op van 150m. Dit plan zou alleen werken als de wind uit de juiste richting zou komen. Eenmaal aangekomen bij het windpark bleek dat het perfect zou gaan. Deze shortcut zou ons 1 mijl opleveren. Wij lagen net voor de Baraka die tactisch recht achter ons aanvoer. 

Na het succesvol uitvoeren van deze handelingen kwam een lang stuk voor de wind naar Smiths Knoll hier zijn we in een verkort wachtsysteem gegaan van 2 uur op 2 uur af zodat iedereen wat rust zou kunnen pakken. Tijdens de off-watch periode kon iedereen wat eten of een beetje slapen. Dit hele stuk bleven we wel in het zicht en AIS bereik van de Baraka. Uiteindelijk waren we rond 21:00 bij Smiths Knoll en zouden we beginnen aan de oversteek naar de NAM 22 boei voor Katwijk. 

De volgende ochtend kwamen we rond een uur of 5 in de buurt van de volgende boei. We kwamen samen met de Baraka en de Boudragon. Het was uiteindelijk heel spannend naar de finish. Uiteindelijk binnen 2 minuten met drie boten tegelijk binnen in een spannende finish.

 Na een weekje bijkomen, kijken nu uit om morgen te beginnen aan de North Sea Regatta.

Cervantes Trophy Race (Cowes - Le Havre)

Cervantes Trophy Race 

Na deelname aan de Van Uden Reco Regatta in april stond op 4 mei de eerste offshore wedstrijd van het seizoen op het programma: de Cervantes Trophy Race van Cowes (GBR) naar Le Havre (FRA). Met Scheveningen als thuisbasis hadden we naast de wedstrijd zelf dus ook twee mooie tochten (van Scheveningen naar Cowes, en van Le Havre terug naar Scheveningen) in het verschiet met de gehele bemanning. Met het oog op de overige offshore wedstrijden in het jaar een mooie kans om gewend te raken aan het leven op zee!

Op woensdagavond 1 mei vertrokken we na de nodige voorbereidingen richting Cowes. Tijdens de delivery werd, net zoals in de wedstrijden het geval zal zijn, de bemanning opgedeeld in shifts. Dit houdt in dat 4 groepen van 3 man elkaar afwisselen met het zogeheten ‘4 uur op, 4 uur af’ systeem. Dit vergde in het begin wat gewenning maar was erg goed om in ons systeem te krijgen. Na een tocht van iets meer dan 30 uur kwamen we rond 3 uur ’s nachts aan in Cowes. Tijd om snel ons bed in te duiken, want op vrijdag stond weer watertraining op de planning.

Vrijdagochtend zijn we met zijn allen wat gaan ontbijten bij een plaatselijk ontbijttentje. Daarna direct door naar de boot om een en ander te klussen en de boot weer race klaar te krijgen. Na het klussen kwam Peter van North Sails aan boord en konden we uitvaren. Peter was speciaal gekomen om samen met ons te kijken naar onze voorzeilen, de nieuwe Fractional Code Zero en Masthead Code Zero. Beide zeilen zijn vlakke spinnakers die in samenwerking met North Sails ontwikkeld zijn. 

Tijdens de training hebben we onderzocht wat de beste koersen waren met deze zeilen, en hierbij de juiste trim. Hierdoor hebben we veel nieuwe inzichten opgedaan en veel ideeën die we al hadden bevestigd gekregen. Naast de voorzeilen hebben we ook gekeken naar onze nieuwe jib-stick. Hiermee kunnen we onze schoten verder naar buiten brengen en onze fokken nog beter trimmen bij ruimere rakken. Na deze training en de nodige route-planning waren we helemaal klaar voor onze eerste offshore race van het seizoen. 

De race beloofde met een voorspelde noordenwind van 20 knopen een snelle tocht te worden. Een veld van 140 boten raasde halve wind de Solent uit, met onze startgroep als laatste. Een mooie halve- en ruimewinds rak later – waarin de nieuwe Masthead Code Zero erg goed van pas kwam – lag het merendeel van het veld achter ons en konden wij ons opmaken voor een prachtig voordewind rak van 80 mijl richting de Franse kust.

En een mooi voordewinds rak werd het: met een gemiddelde snelheid van 16 knopen waren we in een mum van tijd bij de Franse kust. Tijdens het opvolgende rak kwam aan de wind een ogenschijnlijk kleine bui op ons af. Het bleek echter een heftigere bui dan verwacht: met windsnelheden tot 40 knopen bezweek het grootzeil met een aantal flinke schuren in het achterlijk tot gevolg. De overige 35 mijl van de race hebben we met een stormzeil (trysail) afgelegd, wat voor de snelheid niet erg bevorderlijk was. We hebben de wedstrijd wel uitgevaren: rond 2 uur ’s nachts werd de finish bereikt, waarna direct koers kon worden gezet terug naar huis.

Op de terugweg bereikten de uitslagen ons, waarmee we positief verrast werden: een 1eplaats in onze klasse, en een 3eplaats overall! Zeker na het lange stuk met het stormzeil hadden we dit niet verwacht. De terugweg, die vanwege gebrek aan gunstige wind voornamelijk op de motor werd afgelegd, bood ons de kans om terug te denken aan de belangrijke momenten in de race, met een aantal leermomenten voor de volgende races. De komende weekends gaan we hieraan werken, om tijdens de Vuurschepenrace en North Sea Race optimaal te kunnen presteren!

Van Uden Reco Regatta 2019

Tijdens het paasweekend van 20/21 april 2019 stond de inmiddels traditionele seizoensopener op het programma: de Van Uden Reco Regatta in Stellendam. Het weerbericht was warm, zonovergoten en een licht windje – perfecte omstandigheden om het seizoen te starten!

Na drie trainingsdagen in 2019 was het tijdens deze eerste wedstrijd weer warmdraaien voor het team. Bovendien is het wennen aan een nieuwe samenstelling van het team – er zijn enkele kleine wijzigingen. Een van de wissels binnen het team: tacticus van vorig seizoen, Lobke Berkhout, is weer in de 470 gestapt voor een nieuwe olympische campagne en dus even niet beschikbaar voor ROST. Jolbert van Dijk is onze vervangende tacticus en dit evenement was zijn eerste wedstrijd aan boord van de Van Uden. En een vuurdoop: we wilden die Van Uden Reco Regatta nu wel eens een keer winnen! Een 6e plaats in 2017 en een 3e plaats in 2018 gaf ons deze duidelijke motivatie.

Op zaterdag waren we optimaal voorbereid om zo goed mogelijk te varen. Drie wedstrijden werden op zaterdag gevaren, waarbij de laatste in erg lichte en draaiende wind werd gezeild. Al met al waren we heel tevreden over hoe we de boot voeren deze eerste dag: we hebben hard gepusht en niet veel fouten gemaakt.

Paaszondag werd een erg vergelijkbare dag: zonnig, warm, en wisselvallige wind. Wederom draaide het om geconcentreerd varen, erg veel schakelen, en zoeken naar winddraaiingen. Helaas moest het wedstrijdcomité tot tweemaal toe de wedstrijd afbreken door draaiende wind, waardoor maar twee van de drie wedstrijden gezeild konden worden. Tijdens het wachten op wind kregen we tussen de wedstrijden door nog hoog bezoek: de paashaas kwam eieren brengen!

Na vijf wedstrijden zijn we geëindigd op de 4e plek in ORC klasse en 3e in de IRC klasse. Het blijkt toch weer dat het erg moeilijk is om op de korte banen op het Haringvliet te winnen van de kleinere boten in onze klasse. We zijn erg tevreden over de progressie die we dit weekend weer gemaakt hebben en de manier waarop we de boot voeren: het blijkt nog niet voldoende om deze wedstrijd te winnen. Volgend jaar een nieuwe poging!

Nu is het tijd onze pijlen te richten op de komende wedstrijd – een offshore race: de Cervantes Trophy. Deze start zaterdag 4 mei in Cowes (UK) en finisht in Le Havre (Frankrijk), een afstand van 160 mijl. De eerste offshore van het jaar is altijd koud: het zal een groot contrast zijn met de zomerse omstandigheden van het afgelopen weekend!

ROST, het 3e seizoen!

Begin April 2018 rolde de ‘Van Uden’, het Ker 46 racejacht van het Rotterdam Offshore Sailing Team (ROST), uit haar winterstalling in Hellevoetsluis. Na een uitgebreide refit werd het hele voorjaar getraind en geraced ter voorbereiding op het Offshore World Championship (WK zeezeilen) in Scheveningen. Hieronder een terugblik, en een vooruitblik. 

Vorig seizoen zeilden we de eerste trainingsweekends met sneeuw op het dek en ijs in de havenmond. We waren op tijd. Terugkijkend waren we nèt op tijd. Eén maand voor het WK, tijdens de North Sea Regatta, was onze grootste concurrent (de Engels-Russische Ker46 Lady Mariposa), ons nog te vlug af. Maar na een gezamelijk trainingsweekend en een uitgebreide data-analyse voelden we dat we een flinke stap gezet hadden. Maar, dat gevoel hadden zij natuurlijk ook... 

Tijdens het WK bleek al snel dat de TP-52’s Beau Geste (Hong Kong), en Outsider (Duitsland) een maatje te groot waren voor alle andere aanwezigen. Hun crews, optimalisatie en budgetten maakten dat ‘onze’ strijd om de derde plek ging, tegen teams en profs waar we tegenop keken. We zijn daarom super trots dat ‘those kids from Rotterdam’ (aldus de internationale concurrentie) de 3epodiumplek op het WK hebben weten te veroveren! 

Het was nog behoorlijk spannend of we deze ‘winning streak’ konden doorzetten op het NK IRC, eind augustus in Breskens. De concurrentie was sterk (oa de regerend Europees kampioen), en het was voor het eerst dat het ROST zich met veel wind staande moest houden. Door de strategie zo simpel mogelijk te houden en te vertrouwen op onze snelheid wist het ROST in de eerste herfststorm van 2018 ook Nederlands Kampioen te worden. 

Behalve de prachtige resultaten in 2018 is het na twee seizoenen vooral mooi om de ontwikkeling van het ROST te zien. We hebben het NK gewonnen met 3 ‘wissels’ ten opzichte van de WK-bemanning. Ondanks de specialisaties aan boord wordt er dus genoeg van- en aan elkaar geleerd, en ontstaat er langzaam een steeds grotere poule van Rotterdamse zeiltalenten met offshore ervaring. Overigens vertonen deze zeilers hun kunsten niet alleen ver buitengaats, maar ook midden in hun eigen havenstad. Met de medailles van het NK nog koud in hun broekzak gaf het ROST in september een demonstratie raceboathandling tijdens de Wereld Haven Dagen, onder de Erasmusbrug, en werden we als team genomineerd voor de Rotterdam Sport Awards. 

Resultaten seizoen 2018

Van Uden Reco Regatta 3e IRC1 Stellendam

North Sea Regatta 2e ORC1/IRC1 Scheveningen

Offshore Worlds ORC/IRC 3e Class A Scheveningen

Nederlands Kampioenschap: 1e IRC1 Breskens

Inmiddels is het begin maart 2019, en staat de ‘Van Uden’ klaar om het water in te gaan. Tijdes de winter heeft het team niet stilgezeten. Het onderwaterschip is superstrak, kiel-, romp en mast zijn volledig gecheckt en geserviced, bovendeks ligt nieuwe antislip, en de boot is waterdichter dan ooit. Dat laatste is een win-win: het planeert sneller, en slaapt comforabeler voor de off-watch crew. 

Deze winter hebben we ook het ontzettend mooie nieuws ontvangen dat onze sponsoren nog 2 jaar hebben toegezegd het ROST mogelijk te maken! Van Uden, KR&ZV de Maas, Eclectic, IBS Capital Allies, Communication Infrastucture Partners, en Matchcare: bedankt! 

Dit betekent dat we, met de blik op nog 3 zeilseizoenen, deze winter konden investeren in nieuwe voorzeilen. We hebben met North Sails een ijzersterke set samengesteld met de meest high-tech offshore-zeilen: een cableless Masthead Code Zero, cableless FR0, staysail en het geheime wapen: de zogeheten jibstick. Dit geeft ons een hoop nieuwe opties voor aankomend offshore seizoen. Harder varen in ruimere hoeken!

Waar het vorig jaar om korte sprints ging ligt de focus dit jaar op langebaanwedstrijden. We zullen dus onder andere moeten leren onze energie te managen (verdelen waar het kan en verdubbelen waar het moet). Het doel voor dit jaar is duidelijk: de Rolex Fastnet race winnen!

Ter voorbereiding zeilen we een aantal RORC offshorewedstrijden in Engeland, en om dicht bij huis de handling en intensiteit scherp te houden ook de grote Nederlandse inshore races: De Van Uden Reco Regatta, de North Sea Regatta, en het Breskens Sailing weekend. Sprinten ging ons vorig seizoen goed af, maar voor het winnen van zo’n marathon is meer ervaring nodig. De inschrijving voor de Fastnet was dit jaar binnen 4 minuten uitverkocht, dus ook de concurrentie neemt het serieus. 

Deze winter hebben we boottechnisch grote stappen gemaakt. Binnen het team hebben we ieders motivatie, inzet en behoeftes besproken. Onze doelen zijn duidelijk en we weten wat we van elkaar nodig hebben om beter te gaan presteren!

We staat te trappelen om met het zeilseizoen te beginnen!

Jaap van Rijckevorsel & Laura van Veen 

Nominatie Sport Awards Rotterdam 2018

Stem op het Rotterdam Offshore Sailing Team voor de Sport Awards Rotterdam - Rijnmond 2018!

Wij zijn genomineerd voor de Sport Awards Rotterdam - Rijnmond 2018 in de categorie sportploeg van het jaar. Om deze award daadwerkelijk te winnen hebben wij ieders hulp nodig. De winnaar van de award wordt gekozen door een deskundige jury en door het publiek.

Stem op ons via: https://www.rijnmond.nl/sportawards. Alvast bedankt voor je stem! 

Stem ook op onze ROST ambassadeur Carlo Huisman voor sportman van het jaar en stem ook voor Marieke Keijser voor sportvrouw van het jaar, beide lid van KR&ZV de Maas!

Brons wereldkampioenschap zeezeilen en Nederlands Kampioen IRC1!

Na de bloedstollende finish van de Volvo Ocean Race, was het tijd in Scheveningen voor het wereldkampioenschap zeezeilen voor IRC/ORC schepen van 12 tot 20 juli 2018. Dit gecombineerde kampioenschap was een primeur: voor het eerst werden de twee ratingsystemen IRC en ORC samengevoegd tot één uitslag, waar voorheen twee aparte kampioenschappen werden gehouden voor IRC en ORC. 86 teams uit 15 landen namen deel, onderverdeeld in drie klassen.

Voor het Rotterdam Offshore Sailing Team was dit WK het piekevenement van het zeilseizoen 2018: het team was erop gebrand een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. De concurrentie was echter niet mals: in klasse A – de klasse voor de grootste schepen – namen negen schepen deel, waarbij vele gezeild werden door een (deels) professionele bemanning. Onder andere waren twee volledig professioneel bemande TP52’s en ook ons zusterschip Lady Mariposa aanwezig. Daarnaast deed een andere Maasboot mee: de Hitchhiker van Bas de Voogd – een Fast40+ die een zeer goed seizoen draait in het prestigieuze Fast40+ circuit. Kortom, pittige concurrentie voor ons!

Het WK bestond uit twee onderdelen: twee langere offshore races en een zevental kortebaan wedstrijden voor de kust van Scheveningen. De opgetelde scores zouden uiteindelijk bepalen welk team zich wereldkampioen zeezeilen 2018 mocht noemen. De twee offshore races werden aan één stuk door gevaren met een finish halverwege, een totaal van ongeveer 155 mijl. In beide spannende races wist ROST een derde plaats te behalen, achter de twee TP52’s die ogenschijnlijk onverslaanbaar waren voor de rest van de boten. Voor de rest van de week was het zodoende ons doel om ‘best of the rest’ te worden en de derde plaats vast te houden. Dit bleek een flinke klus: na de eerste drie korte wedstrijden die volgden liep de concurrentie in en dreigde een podiumplek uit onze handen te glippen. Maar: op de voorlaatste dag ging door gefocust teamwork zowel technisch als strategisch alles volgens plan en was de derde plaats opeens binnen handbereik. Hoewel het nog flink spannend was op de laatste dag, waren we de concurrentie genoeg voorgebleven en mochten we erg trots zijn op een podiumplek op het WK!

Na het succesvolle WK Zeezeilen stond eind augustus het open Nederlands kampioenschap IRC in Breskens op het programma. De windvoorspellingen beloofden drie dagen lang wind van rond de twintig knopen: uitdagende omstandigheden dus! Het seizoen 2018 heeft nog weinig (wedstrijd)dagen met veel wind gezien, dus voor de meeste boten zou het de eerste echte test zijn met deze omstandigheden dit jaar. Zo ook voor ons: de eerste dag kregen we meteen een vuurdoop voor de kiezen met een uitdagende ‘coastal route’. Deze race van ongeveer 5 uur langs de Zeeuwse kust had alles in zich en liet het team tot het uiterste gaan. Hoewel de wedstrijd zeker niet foutloos verliep, ging het op de meeste momenten erg goed en bleken we na aankomst in de haven de eerste race gewonnen te hebben. Net als tijdens het WK bracht de uitkomst van deze eerste race meteen een mooie doelstelling voor de rest van het weekend met zich mee: dit keer gingen we voor het Nederlands kampioenschap! De twee opvolgende dagen met korte wedstrijden - wederom met flinke wind - waren erg spannend en voor de laatste race maakten drie teams nog kans op de eerste plek. In een zorgvuldig opgebouwde race waarin iedereen rustig bleef en op de belangrijkste momenten alles goed ging, bleek het gat naar de concurrentie voldoende en was het Nederlands Kampioenschap – inclusief blauwe kampioenswimpel – een feit!

Samengevat is 2018 een topjaar geweest voor het Rotterdam Offshore Sailing Team. Dit jaar kenmerkte zich voornamelijk door sterk verbeterde verantwoordelijkheden en effectiever teamwork, iets waar hard aan is gewerkt. Maar nog belangrijker: dit alles is te danken aan de sponsoren van ROST. Wij willen hen graag bedanken voor hun fantastische steun en kunnen niet wachten op een volgend seizoen vol met nieuwe uitdagingen en kansen!

Vuurschepenrace 2018

Na uitgebreide voorbereidingen konden we eindelijk weer onze eerste offshore van het jaar varen. Voor velen inmiddels niet meer zo spannend aangezien er grote sprongen zijn gemaakt sinds vorig jaar, maar natuurlijk nog steeds een uitdagende race om zo goed mogelijk te varen.

De start dit jaar was met nog meer zon en nog minder wind dan vorig jaar. Het water leek net een spiegel, maar toch liep de boot met zo’n vijf en een half knoop richting de eerste boei voor Katwijk. De meesten van ons kregen dit minder mee, want die lagen allemaal binnen voor in de punt om het gewicht laag en naar voren te houden. Dit resulteerde erin dat we na een aantal uur al in vijfde positie lagen terwijl de eerste klasses 30 minuten voor ons startten. Het werd een halve winds rak, dus het gewicht kon terug naar boven in de rail. Hier werden de kansen onder een paar zeilers besproken en werd bepaald dat de prijs voor wie als eerste over de finish komt (vaak bestemd voor de snelste boot van het veld), aka line honours, een van de doelstellingen werd.

Richting de nacht werden er veel zeilwissels gedaan om zo de hoogst mogelijke bootsnelheid te behouden. Na een flink stuk met de spinnaker gevaren te hebben, begon de wind zoals voorspeld erg te draaien, dus terug naar de fok en aan de wind. Rond een uur of 4 in de ochtend begon de moeheid toe te slaan en kwamen we tot de conclusie dat de thermobekers nog in Scheveningen lagen. Koffie was voor sommigen echter hard nodig, dus werden de lege waterflessen doormidden geknipt en kwamen er heerlijke bakkies koffie in half gesmolten kopjes omhoog. Dit was maar medium succesvol dat er om de beurt toch wat mensen naar beneden gingen om een oogje dicht te doen. Onder andere Daan en Niek bleven alleen zo lang beneden dat de rest in railing in slaap viel. Willem had hier de plek bemachtigd door met zijn rug tegen de verstaging te leunen en zijn hoofd op de zeerailing met zijn kopje koffie nog in de hand in slaap te vallen.

Net een uurtje na zonsopgang werden de slapers met een verward hoofd wakker en ging een bilgeboardopen die de meeste nog nooit hadden gezien. Hier kwam het anker en de ankerketting uit tevoorschijn; de wind was helemaal weg gevallen en de stroming duwde ons terug naar Scheveningen. Ankeren en wachten op de wind was dus de enige optie. Deze “pauze” werd goed gebruikt om alle warme laagjes van de nacht uit te trekken en een heerlijke pasta bolognese of een minced beef hotspot te ontbijten. 

Na een half uurtje dobberen vulde de wind weer in en konden met de code zero weer de goede kant op. Deze laatste uurtjes werd nog alles uit de kast gehaald om een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. De draaiende stroming – voor ons nog licht tegen - en de nog toenemende wind tijdens onze finish hielp alleen niet mee, rekening houdend met de rest van de boten die later zouden finishen. Op de kant horen we dat we tweede zijn geworden in IRC1 en derde in ORC1. Op de prijsuitreiking kregen we onze prijs voor de line honours in ontvangst. Van ons zelf weten we dat we alles hebben gegeven en kijken des te meer uit naar morgen om de North Sea Race te varen tegen een andere KER46, Lady Mariposa, waarmee we vorig jaar de hele race zij aan zij lagen.

Van Uden Reco 2018

Na een succesvolle seizoensopening van het Rotterdam Offshore Sailing Team op 5 april 2018 bij de sociëteit van de Maas, was het vorig weekend tijd voor de eerste grote wedstrijd van het seizoen: de Van Uden Reco Stellendam Regatta. Omdat het WK team sinds deze seizoensopening voor het eerst vast stond, was de Van Uden Reco de eerste wedstrijd dat we in deze opstelling aan de start stonden.

De zondagen voor de Van Uden Reco waren voor deze teamopstelling de dagen om op elkaar ingespeeld te raken en de manoeuvres in de vingers te krijgen. Het opbouwen van ritme in boathandling stond hierbij centraal, waarbij eindeloos spinnakerhoists en drops geoefend werden.

Afgelopen weekend was het - na een laatste training op vrijdag - tijd voor de Van Uden Reco; een mooi moment om te kijken waar we als team staan. Met dank aan onze sponsoren was de boot tiptop in orde; inclusief nieuwe zeilen en nieuwe kleding. Het was ook het moment om voor het eerst met deze nieuwe zeilen te varen, een extra uitdaging!

De weersvoorspelling voor het weekend was licht. Een zwakke en draaiende wind zou het terugkerend thema van het weekend worden. Op zaterdag begon de dag met een afgebroken race: grote windshift naar rechts. Met een soms compleet wegvallende, shiftende en onstabiele bries wist het comité er deze dag uiteindelijk drie wedstrijden uit te persen. Over de uitvoering van de manoeuvres waren we zeer tevreden; hierin hebben we vrijwel niks laten liggen en maken we steeds grotere stappen! Na de eerste dag stonden we eerste in de IRC1 klasse en derde in de ORC1 klasse.

De zondag was wederom een moeilijke dag qua wind; een draaiing van oost naar zuidwest was voorspeld. Onder invloed van langstrekkende onweersbuien bleef de wind instabiel en draaierig. Na een eerste wedstrijd met wind uit oostelijke richting waarbij de wind compleet wegviel en de klein boten helaas wind kregen nadat wij gefinisht waren, werd de tweede wedstrijd afgebroken door een sterke winddraai naar rechts. Een uur wachten later was de wind gestabiliseerd uit het zuidwesten en kon met een toenemende wind de laatste wedstrijd van het evenement worden gevaren. De tweede dag heeft ons helaas plaatsen teruggezet in het klassement en uiteindelijk is een derde plaats in IRC1 en een vijfde plaats in ORC1 klasse het resultaat.

Al met al kijken wij heel tevreden terug op dit evenement. De wisselende omstandigheden en korte baan maakten het moeilijk om hoger in het klassement te eindigen, maar toch zijn we erg blij met hoe we gezeild hebben. De trainingen werpen duidelijk hun vruchten af! Nu zien wij uit naar de Vuurschepenrace en de North Sea Race in begin mei met daaropvolgend de North Sea Regatta in Scheveningen; tot dan!

GILL MARINE PARTNERS WITH ROTTERDAM OFFSHORE SAILING TEAM

The world’s leading technical sailing supplier supports the next generation of young offshore racing talent in the Netherlands

Gill Marine, the leading global brand for technical sailing apparel, is delighted to partner with the exciting Rotterdam Offshore Sailing Team (ROST). The team, formed to enable talented young Dutch sailors to develop themselves in the international offshore sailing world, will be wearing the latest Gill products including its innovative new Race Fusion system – offering the highest level of breathability within its race range.

The team currently consists of promising sailors from the Rotterdam Region (aged 17 to 30 years), sailing on a Ker 46 provided by the Royal Maas Yacht Club. Led by three-time Volvo Ocean Race veteran Gerd-Jan Poortman, Gill believes that this partnership will give the product team a unique insight into how product is used and importantly, giving real life feedback to ensure that every item is performing to its ultimate potential. The team has already competed for the first time in the iconic Rolex Fastnet Race in 2017, and this year the team will compete in the 2018 Offshore Worlds before returning to improve on their performance in the Rolex Fastnet 2019.

Gerd-Jan Poortman from ROST commented: “We are delighted to have a brand like Gill come on board with ROST. Our focus is on bringing a group of like-minded companies together to help make this Team the success that we know they can be. A huge part of that is making sure they stay warm and dry in what will, at times, be very challenging conditions. And through the world class products from Gill, we know that the team can focus on their sailing performance with confidence in their offshore clothing.”

Dominic McCarthy, Commercial Director, Gill Marine commented: “We are really excited to be bringing the Rotterdam Offshore Sailing Team into the Gill family. The added insight we can gain from working so closely with them will support our continued efforts to better understand our consumer, and the requirements of offshore sailing.  This is paramount to the process of innovation and producing fantastic product. This partnership also further underpins our strategy to support promising talent in sailing and we are sure the team will go on to record some fantastic results. We wish them the best of luck for the season ahead.”

NOTES TO EDITORS

Gill was an idea first born on British waters in 1975 by founder Nick Gill, a keen sailor who wanted to create a range of sailing product without compromise; the best fabrics, the best features, the best quality.

Now trusted for over 40 years, Gill has grown into an established technical apparel brand meeting consumer needs both on and off the water and continues to combine innovative design with the latest fabric technology to increase the performance of its range.

Distributed around the world to 37 countries and more recently through a global Ecommerce platform Gill remains the number one marine glove brand and its comprehensive product range driven by the well-known Race Ocean jacket (0C1) as well as global best seller the Offshore jacket (0S2) continue to set it apart.

www.gillmarine.com

Van de Veerhaven naar Stellendam

8 april 2018

Na een zeer geslaagde Team ROST presentatie werd er zondag 8 april hierop voor het eerst getraind door bijna het volledige WK-team. Op het programma stond om de boot vanuit een met sport overgoten marathon rennend Rotterdam over te varen richting het Haringvliet. De plek waar immers over 2 weken onze eerste echte wedstrijd van het jaar gaat plaatsvinden; de Van Uden Reco regatta. De tocht via het Spui duurde wat langer dan iedereen had verwacht maar mede daardoor konden nog wat extra punten worden doorgenomen en afgewerkt. Zo werden de nieuwe medium en light jib voorzien van latten zodat we deze later op de middag voor de eerste maal konden testen (begint zeker ergens op te lijken!!!). Verder werden de posities nogmaals doorgenomen en werd het playbook zoveel mogelijk bijgewerkt.

Na in Stellendam Hans, Selma en Niek op te hebben gehaald hebben we nog 2 uur zeer intensief kunnen trainen. Veel verschillende manoeuvres op hele korte baantjes. Al met al een zeer geslaagde dag met ondanks de delivery een keurig rendement wat de training betreft. Volgende week alweer de laatste echte training voor de Van Uden Reco!

Atoomcup 24 en 25 maart 2018

Eindelijk was het zover. De eerste wedstrijden van het seizoen mochten gevaren worden. Afgelopen weekend van 24 en 25 maart stond de Atoomcup als aflsuiting van de ijspegel trophy op het programma.

De voorspellingen voor zaterdag waren in de ochtend nog 7 tot 8 knopen wind, maar die zou rond het middaguur af gaan nemen tot volgens sommige modellen niet meer dan 1 knoop. Een niet heel fijn vooruitzicht als iedereen te springen staat om een aantal wedstrijden te varen. Toch zijn we snel het water op gegaan om goed naar de setup van de boot te kijken want niemand minder dan Peter van Niekerk voer dit weekend met ons mee om vooral op trimgebied ons het fijne van het vak te leren. 

De eerste race begon met extreem weinig wind en dit was nog even schakelen voor het team hoe hier goed mee om te gaan. Zo werd er naast de trim veel met het gewicht gespeeld om de boot op snelheid te krijgen. Bij de eerste bovenboei merkte we dat we nog flink moesten schakelen, want er hadden flink wat boten voor ons de ton gerond. Gelukkig vonden we voor de wind de snelheid wel snel en waren de meeste boten zo weer ingehaald bij de onderboei. Er was echter één boot die we nog niet wisten te pakken, de ClubSwan 50 'Balthasar' van Louis Balcaen. Een goed tweede kruisrak werd gevaren om de afstand tot de Swan in te korten. Bij de bovenboei was de afstand nog maar een paar bootlengtes en voor de wind werd de achtervolging vol ingezet. Net voor de finish viel de wind er helemaal uit en kwamen we kruipend op korte afstand na Balthasar over de lijn - 50 seconde na Balthasar. Omdat de 50-voeter een stuk harder moet dan wij bleken we in de "corrected" resultaten wel voor ze te zijn geplaatst.

Na deze eerste wedstrijd werd er uitgebreid nabesproken wat er beter en slimmer kan. Zo kwam Peter met een aantal tips om de spinnaker drop te verbeteren en moesten we veel rustiger door de boot bewegen.

Na wat wachten is de wind uit noorden gaan bouwen en kon er met een gedraaide wind van bijna 180 graden een tweede wedstrijd gevaren worden. Met de stroming naar het noorden werd de start nog een uitdaging. Na drie “general recalls” wist het veld dan toch tot aan het startsein achter de lijn te blijven. De wind was inmiddels iets in kracht toegenomen maar er bleven veel patches zonder wind op het water bestaan. Er kon dus weer veel met gewicht gewerkt worden en ook de trim werd constant aan de veranderlijke omstandigheden aangepast. Ook voor de wind werd er al veel beter tussen de stuurman en spinnaker trimmer gecommuniceerd om zo nog maar 30 seconden voor correctie te finishen van Louis en zijn Swan. Wat resulteerde in een tweede plek overall na correctie.

Het was inmiddels voorbij kwart voor drie en de sailing instructions beschreven dat er na deze tijd niet meer gestart mocht worden. Echter na wat vragen bij het startscomité is er toch nog een derde wedstrijd van start gegaan.

Bij de laatste wedstrijd van de dag merkte we dat we op een aantal vlakken de concentratie lieten vallen en zodoende niet als eerste over de lijn kwamen.

Voor zondag hadden we maar een doel voor ogen. Drie keer voor die Swan 50 finishen. WE gingen met volle moed de eerste wedstrijd in. De condities waren top, vlakke zee veel constantere wind dan op de zaterdag met een kracht van ongeveer 8 knopen. Dit pakte voor ons goed uit. We wisten de boot snel en hoog te varen aan de wind en ook hard voor de wind. En waar het kon probeerde we hier ook de laagte in te gaan zonder de druk te verliezen. Dit resulteerde in een top resultaat. Voor Balthasar gefinisht - wat ook nog eens leidde tot een overall eerste plek na correctie. 

Deze mode wilden we natuurlijk vasthouden voor de tweede wedstrijd. De start en het eerste kruisrak verliep erg goed met weer die goede snelheid. Helaas zat bij het hijsen van de spinnaker deze helemaal in de knoop zodoende dat we deze moesten laten zakken en een andere spi moesten aanslaan. Hierdoor onstond een kleine chaos waardoor de flow moeilijk terugkwam, hoe hard er ook geprobeerd werd de verloren afstand goed te maken.

Het zou dus aankomen op de laatste wedstrijd van het evenement. Deze verliep echter desastreus. Door meerdere factoren ging de eerste drop van de spinnaker faliekant mis. Het zeil belandde hierdoor in het water en onder de boot. Eenmaal aan boord werd er even diep ademgehaald en werd de race weer hervat. Echter was er op dit korte baantje al zoveel verloren wat niet meer goed te maken was.

Terugkijkend op het weekend is er extreem veel geleerd en hebben we grote stappen gezet. Zeker met de hulp van Peter is er een goede stap richting de IRC/ORC Wereldkampioenschappen gemaakt. Maar er is zeker nog heel veel te leren. Het was een goede eerste oefening om te kijken waar we staan en waar we nog veel stappen kunnen maken.