Atoomcup 24 en 25 maart 2018

Eindelijk was het zover. De eerste wedstrijden van het seizoen mochten gevaren worden. Afgelopen weekend van 24 en 25 maart stond de Atoomcup als aflsuiting van de ijspegel trophy op het programma.

De voorspellingen voor zaterdag waren in de ochtend nog 7 tot 8 knopen wind, maar die zou rond het middaguur af gaan nemen tot volgens sommige modellen niet meer dan 1 knoop. Een niet heel fijn vooruitzicht als iedereen te springen staat om een aantal wedstrijden te varen. Toch zijn we snel het water op gegaan om goed naar de setup van de boot te kijken want niemand minder dan Peter van Niekerk voer dit weekend met ons mee om vooral op trimgebied ons het fijne van het vak te leren. 

De eerste race begon met extreem weinig wind en dit was nog even schakelen voor het team hoe hier goed mee om te gaan. Zo werd er naast de trim veel met het gewicht gespeeld om de boot op snelheid te krijgen. Bij de eerste bovenboei merkte we dat we nog flink moesten schakelen, want er hadden flink wat boten voor ons de ton gerond. Gelukkig vonden we voor de wind de snelheid wel snel en waren de meeste boten zo weer ingehaald bij de onderboei. Er was echter één boot die we nog niet wisten te pakken, de ClubSwan 50 'Balthasar' van Louis Balcaen. Een goed tweede kruisrak werd gevaren om de afstand tot de Swan in te korten. Bij de bovenboei was de afstand nog maar een paar bootlengtes en voor de wind werd de achtervolging vol ingezet. Net voor de finish viel de wind er helemaal uit en kwamen we kruipend op korte afstand na Balthasar over de lijn - 50 seconde na Balthasar. Omdat de 50-voeter een stuk harder moet dan wij bleken we in de "corrected" resultaten wel voor ze te zijn geplaatst.

Na deze eerste wedstrijd werd er uitgebreid nabesproken wat er beter en slimmer kan. Zo kwam Peter met een aantal tips om de spinnaker drop te verbeteren en moesten we veel rustiger door de boot bewegen.

Na wat wachten is de wind uit noorden gaan bouwen en kon er met een gedraaide wind van bijna 180 graden een tweede wedstrijd gevaren worden. Met de stroming naar het noorden werd de start nog een uitdaging. Na drie “general recalls” wist het veld dan toch tot aan het startsein achter de lijn te blijven. De wind was inmiddels iets in kracht toegenomen maar er bleven veel patches zonder wind op het water bestaan. Er kon dus weer veel met gewicht gewerkt worden en ook de trim werd constant aan de veranderlijke omstandigheden aangepast. Ook voor de wind werd er al veel beter tussen de stuurman en spinnaker trimmer gecommuniceerd om zo nog maar 30 seconden voor correctie te finishen van Louis en zijn Swan. Wat resulteerde in een tweede plek overall na correctie.

Het was inmiddels voorbij kwart voor drie en de sailing instructions beschreven dat er na deze tijd niet meer gestart mocht worden. Echter na wat vragen bij het startscomité is er toch nog een derde wedstrijd van start gegaan.

Bij de laatste wedstrijd van de dag merkte we dat we op een aantal vlakken de concentratie lieten vallen en zodoende niet als eerste over de lijn kwamen.

Voor zondag hadden we maar een doel voor ogen. Drie keer voor die Swan 50 finishen. WE gingen met volle moed de eerste wedstrijd in. De condities waren top, vlakke zee veel constantere wind dan op de zaterdag met een kracht van ongeveer 8 knopen. Dit pakte voor ons goed uit. We wisten de boot snel en hoog te varen aan de wind en ook hard voor de wind. En waar het kon probeerde we hier ook de laagte in te gaan zonder de druk te verliezen. Dit resulteerde in een top resultaat. Voor Balthasar gefinisht - wat ook nog eens leidde tot een overall eerste plek na correctie. 

Deze mode wilden we natuurlijk vasthouden voor de tweede wedstrijd. De start en het eerste kruisrak verliep erg goed met weer die goede snelheid. Helaas zat bij het hijsen van de spinnaker deze helemaal in de knoop zodoende dat we deze moesten laten zakken en een andere spi moesten aanslaan. Hierdoor onstond een kleine chaos waardoor de flow moeilijk terugkwam, hoe hard er ook geprobeerd werd de verloren afstand goed te maken.

Het zou dus aankomen op de laatste wedstrijd van het evenement. Deze verliep echter desastreus. Door meerdere factoren ging de eerste drop van de spinnaker faliekant mis. Het zeil belandde hierdoor in het water en onder de boot. Eenmaal aan boord werd er even diep ademgehaald en werd de race weer hervat. Echter was er op dit korte baantje al zoveel verloren wat niet meer goed te maken was.

Terugkijkend op het weekend is er extreem veel geleerd en hebben we grote stappen gezet. Zeker met de hulp van Peter is er een goede stap richting de IRC/ORC Wereldkampioenschappen gemaakt. Maar er is zeker nog heel veel te leren. Het was een goede eerste oefening om te kijken waar we staan en waar we nog veel stappen kunnen maken.